February, 1878 - mewithoutYou

February 8th, 1878

South of Trout Creek, west of Cedar Lake

On a winding mountain trail of the North Pacific Union Rail

The snow arrived on time, the circus train was running late

Rip spot’s past and all the knuckles worn,

Firebox bursting to the running boards

A pounding in his chest, crushing like a cider press

The hogger rode the throttle ‘round the bender like a flank-strapped horse

«Let's return now to the dust as the dust we are;

tonight, our bridal fate, the hour’s come to consummate!»

And drove her massive body like a truck into the iron bars

Limestone thrown from out the hopper’s back

Ash Cat tossed against the diamond stack

from cradle to caboose, the frozen bolts broke loose,

sent that cage spinning like a dreidel off the icy tracks

Run on, Rabbit, run!

Before the East sky wakes the sun!

Sails set to the dreadful cold,

Until your anchor-heart takes hold

Run on, Fox &Bear,

From this dismal dream’s despair!

Cast thoughts to in the open ocean of air

Until your thread catch somewhere

«Mother, please come along!»

«My tusks are dull, my eyes, half-blind,

too old to run, too big to hide,

and have neither friend nor enemy,

nor that phantom, ‘self'-identity

nor concern for what ‘they'll' do to ‘me'

now, my children, run free!»

But Tiger, why sit still,

As the officers climb the hill?

What stars cast down their spears,

cooled your fire with their tears?

«Gone that siren’s sound,

it’s a silence now pours down

Gone, my next of kin,

and all once without now lives within»

«Topiary Tiger, once burned bright

save your tales of gnostic sight

and take heed on this (most) auspicious night!

Topiary Tiger, once burned bright»

8 februari 1878

Ten zuiden van Trout Creek, ten westen van Cedar Lake

Op een kronkelend bergpad van de North Pacific Union Rail

De sneeuw kwam op tijd, de circustrein reed te laat

Het verleden van de scheurvlek en alle versleten knokkels,

Vuurhaard barst uit in de treeplanken

Een bonzen in zijn borst, verpletterend als een ciderpers

De hogger reed het gas 'rond de bender als een paard met een flank vastgebonden'

«Laten we nu terugkeren naar het stof zoals het stof dat we zijn;

vanavond, ons bruidslot, is het uur gekomen om te voleindigen!»

En reed haar massieve lichaam als een vrachtwagen in de ijzeren staven

Kalksteen uit de achterkant van de trechter gegooid

Ash Cat gooide tegen de stapel diamanten

van wieg tot caboose braken de bevroren bouten los,

stuurde die kooi als een dreidel van de ijzige sporen

Ren door, Konijn, ren!

Voordat de oostelijke hemel de zon ontwaakt!

Zeilen ingesteld op de vreselijke kou,

Totdat je ankerhart vat krijgt

Ren verder, Vos & Beer,

Van de wanhoop van deze sombere droom!

Werp gedachten naar de open oceaan van lucht

Tot je draadje ergens vast komt te zitten

«Moeder, kom alsjeblieft mee!»

«Mijn slagtanden zijn dof, mijn ogen halfblind,

te oud om te rennen, te groot om te verbergen,

en heb geen vriend of vijand,

noch dat fantoom, 'zelf'-identiteit

noch bezorgd om wat 'ze' met 'me' zullen doen

nu, mijn kinderen, ren vrijuit!»

Maar Tiger, waarom stil zitten,

Terwijl de officieren de heuvel beklimmen?

Welke sterren wierpen hun speren neer,

je vuur gekoeld met hun tranen?

«Verdwenen met het geluid van die sirene,

het is nu stil

Weg, mijn nabestaanden,

en eens buiten leeft nu binnen»

«Topiary Tiger, ooit fel gebrand

bewaar je verhalen over gnostisch zicht

en let op deze (meest) gunstige nacht!

Topiary Tiger, ooit fel gebrand»