Bear's Vision of St. Agnes - mewithoutYou

Barren rocks and sand, our wooden sculpture hands,

Held like a timber hitch, held candles to the sun

Both faint and fading fast, we walked on, windward

Kept time with a pocketmouse, mouths kept mostly shut

Thought broke the silence like a bone

FOX: «you've worn me like an albatross,

I’ve only slowed you down.

You could’ve long traded in your braided crown by now

You could’ve found that Anabaptist girl you always used to go on about

As we rode in circles on our bicycles;

We walked on balance beams

The audience cheered for us We burned like fevers under carriage hats

Hid behind Venetian masks

In our human costumes

We stood like statues once in shepherd’s check

We’ll both be decked in herringbone,

Wrapped border drab around already broken ironstone"

BEAR: «But I’ve seen these cliffs before,

St. Agnes brought her palm branch to the hospital

Looked upward lest the charm had fled

From my brother’s breathing bed

And when he died I shut his dogtooth violet eyes:

He looked just like me Climb on down and see

They laid him on the rocks below

There’ll be enough to fill your cup for days;

I’ll stay up here and rest.

We’ll fly in straight lines as from carronades

We’ll crash like tidal waves, decimate the islands

As our hollowed lumber falls like water, ends where I start

In that tattered rag shop back in Asbury Park

Look how soon my hands won’t move

But if you’ll improve, we’ll all improve

Sixty feet and my feet won’t move

But if you’ll improve, we’ll all improve

Forty feet, my legs won’t move

But as you improve, we all improve

Fill our den with acorn mast,

I’ll wake before the salmon pass

Ten foot more and nothing moves"

Onvruchtbare rotsen en zand, onze houten sculptuurhanden,

Vastgehouden als een houten kink in de kabel, kaarsen vastgehouden aan de zon

Zowel zwak als snel vervagend, liepen we verder, windwaarts

Hield de tijd bij met een zakmuis, monden werden grotendeels gesloten

Gedachte verbrak de stilte als een bot

FOX: «je hebt me gedragen als een albatros,

Ik heb je alleen maar afgeremd.

Je had je gevlochten kroon al lang kunnen inruilen

Je had dat wederdopersmeisje kunnen vinden waar je het altijd over had

Terwijl we rondjes reden op onze fietsen;

We liepen op evenwichtsbalken

Het publiek juichte voor ons. We brandden als koortsen onder hoeden van koetsen

Verborgen achter Venetiaanse maskers

In onze menselijke kostuums

We stonden ooit als standbeelden in de herderscheque

We zullen allebei worden uitgedost in visgraat,

Verpakte rand saai rond reeds gebroken ijzersteen"

BEER: «Maar ik heb deze kliffen eerder gezien,

St. Agnes bracht haar palmtak naar het ziekenhuis

Keek naar boven, opdat de charme niet was gevlucht

Vanuit het adembed van mijn broer

En toen hij stierf, sloot ik zijn dogtooth-paarse ogen:

Hij leek precies op mij Klim naar beneden en zie

Ze legden hem op de rotsen beneden

Er is genoeg om je kopje dagenlang te vullen;

Ik blijf hier en rust uit.

We vliegen in rechte lijnen vanaf carronades

We zullen neerstorten als vloedgolven, de eilanden decimeren

Als ons uitgeholde hout valt als water, eindigt waar ik begin

In die gescheurde lappenwinkel in Asbury Park

Kijk hoe snel mijn handen niet bewegen

Maar als jij verbetert, verbeteren we allemaal

Zestig voet en mijn voeten zullen niet bewegen

Maar als jij verbetert, verbeteren we allemaal

Veertig voet, mijn benen kunnen niet bewegen

Maar naarmate jij verbetert, verbeteren we allemaal

Vul ons hol met eikelmast,

Ik word wakker voordat de zalm voorbij is

Drie meter meer en niets beweegt"