A Stick, A Carrot & String - mewithoutYou

The horse’s hay beneath his head

Our Lord was born to a manger bed

That all whose wells run dry

Could drink of His supply

To keep Him warm, the sheep drew near

So grateful for His coming here

Come with news of grace

Come to take my place

The donkey whispered in His ear

«Child, in 30-some-odd years

You’ll ride someone who looks like me

Untriumphantly»

The cardinals warbled a joyful song

He’ll make right what man made wrong

Bringing low the hills

That the valleys might be filled

Then «Child», asked the birds

«Well, aren’t they lovely words we sing?»

The tiny baby laid there

Without saying anything

At a distance stood a mangy goat

With the crooked teeth and a matted coat

Weary eyes and worn

Chipped and twisted horns

Thinking «maybe I’ll make friends someday

With the cows and the hens and the rambouillet

But for now, I’ll keep away

I got nothing smart to say»

There’s a sign on the barn

In the cabbage town

«when the rain picks up

And the sun goes down

Sinners, come inside

With no money, come and buy

No clever talk, nor a gift to bring

Requires our lowly, lovely King

Come now empty handed, you don’t need anything»

And the night was cool

And clear as glass

With the sneaking snake in the garden grass

Deep cried out to deep

The disciples fast asleep

And the snake perked up

When he heard you ask

«If you’re willing that

This cup might pass

We could find our way back home

Maybe start a family all our own»

«But does not the Father guide the Son?

Not my will, but Yours be done

What else here to do?

What else me, but You?»

And the snake who’d held the world

A stick, a carrot and a string

Was crushed beneath the foot

Of your not wanting anything

Het hooi van het paard onder zijn hoofd

Onze Heer werd geboren in een kribbe

Dat iedereen wiens bronnen drooglopen

Kon van Zijn voorraad drinken

Om Hem warm te houden, kwamen de schapen dichterbij

Zo dankbaar voor Zijn komst hier

Kom met nieuws van genade

Kom om mijn plaats in te nemen

De ezel fluisterde in Zijn oor

«Kind, over 30 jaar of zo

Je rijdt op iemand die op mij lijkt

triomfantelijk»

De kardinalen zongen een vrolijk lied

Hij zal goedmaken wat de mens verkeerd heeft gemaakt

De heuvels laag brengen

Dat de dalen zouden kunnen worden gevuld

Toen «Kind», vroegen de vogels

"Nou, zijn het geen mooie woorden die we zingen?"

De kleine baby die daar lag

Zonder iets te zeggen

Op afstand stond een schurftige geit

Met de scheve tanden en een matte vacht

Vermoeide ogen en versleten

Afgebroken en gedraaide hoorns

Denken "misschien maak ik ooit vrienden"

Met de koeien en de kippen en de rambouillet

Maar voor nu blijf ik weg

Ik heb niets slims te zeggen»

Er staat een bord op de schuur

In de koolstad

"wanneer de regen opsteekt"

En de zon gaat onder

Zondaars, kom binnen

Kom zonder geld kopen

Geen slimme praatjes of een cadeau om mee te nemen

Vereist onze nederige, lieve koning

Kom nu met lege handen, je hebt niets nodig»

En de nacht was cool

En helder als glas

Met de sluipende slang in het tuingras

Diep schreeuwde het uit tot diep

De discipelen zijn vast in slaap

En de slang fleurde op

Toen hij je hoorde vragen

"Als je dat wilt"

Deze beker gaat misschien voorbij

We zouden onze weg terug naar huis kunnen vinden

Misschien een eigen gezin stichten»

«Maar leidt de Vader de Zoon niet?

Niet mijn wil, maar de jouwe geschiede

Wat kun je hier nog meer doen?

Wat anders ik dan jij?»

En de slang die de wereld had vastgehouden

Een stok, een wortel en een touwtje

Werd verpletterd onder de voet

Of je niets wilt