2,459 Miles - mewithoutYou

Living two-thousand-four-hundred fifty-nine miles from home

When again that line from Eleanor Rigby cuts me to the bone

I’ve read «the Lord God said it is not good for man to be alone»

But you can leave me anytime

Some damage done, we left for London with the sun low in the sky

To let St. Edward fix us breakfast if not otherwise obliged

To drown in doubts the future needs us, if by chance it should arrive

You can leave me anytime

Eight sleepless days the scales of Libra weighed the stars to my design

I looked around inside and all I saw were unsympathetic eyes

I’ll tear my shirts and shatter windows, do my best to act surprised

If you leave me anytime

You can leave me anytime

Wonen tweeduizendvierhonderdnegenenvijftig mijl van huis

Wanneer weer die zin van Eleanor Rigby me tot op het bot snijdt?

Ik heb gelezen "de Here God zei dat het niet goed is dat de mens alleen is"

Maar je kunt me altijd verlaten

Wat schade aangericht, we vertrokken naar Londen met de zon laag aan de hemel

Om St. Edward het ontbijt voor ons te laten maken, indien niet anders verplicht

Om te verdrinken in twijfels heeft de toekomst ons nodig, als die toevallig zou komen

Je kunt me altijd verlaten

Acht slapeloze dagen woog de weegschaal van Weegschaal de sterren naar mijn ontwerp

Ik keek naar binnen en het enige wat ik zag waren onsympathieke ogen

Ik zal mijn overhemden scheuren en ramen verbrijzelen, mijn best doen om verrast te zijn

Als je me op elk moment verlaat

Je kunt me altijd verlaten