Я пуст (Страх брошен) - MaryJane

Дя, я пуст, но здесь бьюсь.

Лесть грусть приносит, но нет чувств, бросить просят и пусть просят.

Я прав и гнев мой — не грех, гнев — нрав мой.

Храбрый в бою лечит раны смертью менее храбрых.

Хохотом холодом взглядов то что вам надо делайте.

Вот она новая слабость, дело за малым, где же вы?

Ложь бесполезна, хоть пальцем на себя показывайте!

Празднуете, а я брезгую повсеместной известностью.

Тот прав, кто правдой по праву правит.

Так, брат!

Тот слаб, кто слабость чует и прячет за клыками.

Тот крут, кто читает рэп?

Увы, не так, друг.

Рэп крут тогда, когда его тот, кто прав, читает.

А мне не нужно ваших почестей, коситься бросте вы.

Я пуст, но разве похож на рвущего падаль в клочья.

И мой рэп, лиш мой рэп.

Кто слеп, тот увы слеп, но и слепому яд — яд, а хлеб — хлеб.

Мы пусты, как чистые листы, такой ли ты?

Мы просты, наши слова честны, со мной ли ты?

Мы преданы только правде и теми кто слаб был.

Мы верим идее главной, вы мерите наш пыл.

Я пуст, страх брошен, мои мысли о плохом и хорошем консервативны.

Я немного в прошлом.

Мне противны пошлые взгляды тех, чьи сто голов не

отличаются от ста голов баранов стада.

Со мной ли ты в этом мире холода, где тысячи лет вечно нищие ищут не тепла,

а золота.

Погоди меня судить за юность идей моих.

Мы их так долго ростили об руку с этим миром опытным.

Как быстро моя кисть изменит картину красками чистыми, или я положу на это

жизнь свою.

С теми, чьи слова рознятся с идеями искренними.

Мы по разные стороны принципов выстроились.

Как долго моим долгом будет на грехи выть волком, чтобы толком превратить мой

вой в стихи.

Из тех, кто за мной кто со мной, знает толк твоих строк слог моих слов не

затмить сном.

Мы пусты, как чистые листы, такой ли ты?

Мы просты, наши слова честны, со мной ли ты?

Мы преданы только правде и теми кто слаб был.

Мы верим идее главной, вы мерите наш пыл.

Смотрите, наш рай под ударом!

Нас разбивают по парам все рады слышать не песни,

а скрежет метела, даром.

Все мы знакомы с этим, вряд ли кому то чуждо, многие лгут в куплетах,

но кто-то лиш в этом лучший.

Главное меняем на громкое, тратя деньги на скомканый лист с чужими куплетами

колкими.

Шавки те, а не волки, чьи слова как иголки ранят, но меня не собъют с ног,

не затрут слог без толку.

Ваша стая ждёт боя со мной, даже не зная ради чего я пишу и какое моё я второе.

Отбейтесь от сплетен, смейся не слушая песен, рифмуй хоть минут десять я знаю

что внутри плесень.

Да, я пуст, здесь ни кем не встречен и пусть, мне так легче грусти перебить

злостью вкус.

Свечи зажгите, глаза закройте, готовтесь к бою умереть достойно и боли не

бойтесь оно того стоит.

Мы пусты, как чистые листы, такой ли ты?

Мы просты, наши слова честны, со мной ли ты?

Мы преданы только правде и теми кто слаб был.

Мы верим идее главн

Dya, ik ben leeg, maar ik vecht hier.

Vleierij brengt verdriet, maar er zijn geen gevoelens, ze vragen om te stoppen en laten ze vragen.

Ik heb gelijk en mijn woede is geen zonde, woede is mijn humeur.

De dapperen in de strijd heelt wonden met de dood van de minder dapperen.

Lachen koud ziet eruit wat je moet doen.

Hier is een nieuwe zwakte, de zaak is klein, waar ben je?

Leugens zijn nutteloos, wijs zelfs met een vinger naar jezelf!

Vier het, en ik veracht wijdverbreide bekendheid.

Hij heeft gelijk die met de waarheid regeert.

Ja broer!

Hij is zwak die zwakte voelt en die achter zijn hoektanden verbergt.

De coole die rapt?

Helaas, niet zo, vriend.

Rap is cool als degene die gelijk heeft het leest.

En ik heb je eer niet nodig, jij scheel.

Ik ben leeg, maar zie ik er echt uit als een aan flarden scheurend aas.

En mijn rap, gewoon mijn rap.

Hij die blind is, is helaas blind, maar vergif is vergif voor blinden, en brood is brood.

We zijn leeg, als blanco vellen, ben jij dat?

We zijn eenvoudig, onze woorden zijn eerlijk, ben je met mij?

We zijn alleen toegewijd aan de waarheid en aan degenen die zwak waren.

Wij geloven in de hoofdgedachte, u meet ons enthousiasme.

Ik ben leeg, angst is verlaten, mijn gedachten over goed en slecht zijn conservatief.

Ik ben een beetje in het verleden.

Ik haat de vulgaire blikken van degenen wiens honderd hoofden niet zijn

anders dan honderd schaapskoppen in een kudde.

Ben je bij mij in deze wereld van kou, waar al duizenden jaren bedelaars op zoek zijn naar warmte,

maar goud.

Wacht even om me te beoordelen op de jeugdigheid van mijn ideeën.

We kweken ze al zo lang hand in hand met deze ervaren wereld.

Hoe snel zal mijn penseel de afbeelding veranderen met schone kleuren, of zal ik het aanbrengen?

zijn leven.

Met degenen wiens woorden verschillen van oprechte ideeën.

We stonden aan weerszijden van principes.

Hoe lang zal het mijn plicht zijn om als een wolf over zonden te huilen om mijn

huilen in vers.

Van degenen die achter mij staan, die bij mij zijn, kent de betekenis van uw regels, de lettergreep van mijn woorden is niet

slaap overschaduwen.

We zijn leeg, als blanco vellen, ben jij dat?

We zijn eenvoudig, onze woorden zijn eerlijk, ben je met mij?

We zijn alleen toegewijd aan de waarheid en aan degenen die zwak waren.

Wij geloven in de hoofdgedachte, u meet ons enthousiasme.

Kijk, ons paradijs wordt aangevallen!

We zijn verdeeld in paren, iedereen is blij om geen liedjes te horen,

en het knarsen van een bezem, voor niets.

We kennen dit allemaal, het is bijna niemand vreemd, velen liegen in coupletten,

maar iemand is er de beste in.

We veranderen het belangrijkste in luid, geld uitgeven aan een verfrommeld laken met de verzen van andere mensen

scherp.

Die straathonden, geen wolven, wiens woorden pijn doen als naalden, maar me niet neerslaan,

ze zullen de lettergreep niet tevergeefs overschrijven.

Je kudde wacht op een gevecht met mij, niet eens wetend waarom ik schrijf en wat mijn tweede zelf is.

Vecht tegen roddels, lach zonder naar liedjes te luisteren, rijm minstens tien minuten, ik weet het

er zit schimmel in.

Ja, ik ben leeg, ik word hier door niemand ontmoet, en laat het zijn, het is gemakkelijker voor mij om verdriet te onderbreken

boosaardige smaak.

Steek de kaarsen aan, sluit je ogen, maak je klaar voor de strijd om waardig en zonder pijn te sterven

vrees dat het het waard is.

We zijn leeg, als blanco vellen, ben jij dat?

We zijn eenvoudig, onze woorden zijn eerlijk, ben je met mij?

We zijn alleen toegewijd aan de waarheid en aan degenen die zwak waren.

Wij geloven in het idee van