Краски города - MaryJane

Пино:

Кто-то задел плечом, обернувшись,

Так просто, ни о чем задумавшись,

Вперед иду по прежнему направлению,

Улавливая мысль каждую встречную.

Просто все вижу, все слышу с ходу,

В любую погоду, такую создали породу.

В ультрафиолете и инфракрасном свете

Моя фигура будет в измерении третьем.

Поэтому проще сказать, быть может,

Меня нельзя назвать просто обычным прохожим.

Как и всех — наполовину прозрачным

Отраженьем зеркала.

Сыро, мрачно,

Тесно идти без полного цвета неинтересно,

Как немое кино, словно тема без текста,

Словно от меня скрыли краски города,

Отвечая лишь дождем или холодом.

Тохаль:

Быстрые невольно шаги позади оставили мысли,

Под ногами шумит тысяча листьев

Сменила девятую сотню тысячам жизней,

Брошенных оземь сродни.

В мокрых кроссовках по мелким лужам,

Четкой походкой, голос немного простужен.

Машинально вроде голову к звездам поднял —

Разум никогда не был чист, как сегодня.

Абсолютно спокойный, тело не чувствует боли,

Готов на все, что угодно, сердце бьется без сбоев.

Одинокий, но независимый в итоге,

Продолжаю путь по лишь Богу известной дороге.

Непримиримая борьба со встречным ветром,

Бросая дождь в глаза, с меня срывает кепку,

Но не заметил этого, не замедлил ходу,

Вторая тысяча — дорога на свободу…

Пино:

Люди хватают за руки, лица,

Впервые вижу, может это мне снится?

Воздух паром изо рта, они не знают меня,

Тихий шепот, сами про себя.

Насквозь, изучая каждого взглядом,

Запоминая любого прошедшего рядом,

Думаю, что вдруг, если и мой

Цвет сольется с этой прозрачной толпой.

Он ярко-красный внутри, опасный,

Там горит огонь, чтобы было ясно,

Если падает тень, то значит только алым

Солнечным цветом на снегу талом.

Легким ветром, качеством слуха,

Настроившись на частоту объемного звука,

Ищу контраст, оглядевшись сковано,

Чувства скрыли краски города…

Pinot:

Iemand sloeg op zijn schouder, draaide zich om,

Zo simpel, zonder ergens over na te denken,

Ik ga vooruit in dezelfde richting,

Elke gedachte die je tegenkomt vastleggen.

Ik zie gewoon alles, ik hoor alles onderweg,

Bij elk weer is zo'n ras gecreëerd.

In ultraviolet en infrarood licht

Mijn figuur zal in de derde dimensie zijn.

Dus het is makkelijker om te zeggen, misschien

Ik kan niet zomaar een voorbijganger genoemd worden.

Net als iedereen - half transparant

Spiegel reflectie.

vochtig, somber,

Dichtbij lopen zonder full colour is niet interessant,

Als een stomme film, als een thema zonder tekst

Alsof de kleuren van de stad voor mij verborgen waren,

Alleen regen of kou beantwoorden.

Tohal:

Snelle onwillekeurige stappen lieten gedachten achter

Duizend bladeren ritselen onder de voeten

Veranderde de negende honderdduizend levens,

Verlaten aan de grond is verwant.

In natte gympen door kleine plassen,

Duidelijke gang, stem een ​​beetje koud.

Mechanisch hief zijn hoofd naar de sterren -

De geest is nog nooit zo puur geweest als nu.

Absoluut rustig, het lichaam voelt geen pijn,

Klaar voor alles, mijn hart klopt zonder mankeren.

Eenzaam, maar uiteindelijk onafhankelijk,

Ik vervolg mijn reis langs de enige door God bekende weg.

Onverzoenlijke strijd tegen de tegenwind,

Regen in mijn ogen gooiend, scheurt mijn pet af,

Maar merkte dit niet op, vertraagde niet,

De tweede duizend is de weg naar vrijheid...

Pinot:

Mensen grijpen handen, gezichten,

Voor de eerste keer dat ik zie, ben ik misschien aan het dromen?

Stomende adem, ze kennen me niet

Rustig fluisteren, tegen zichzelf.

Door en door, elk met een blik onderzoekend,

Herinnerend aan iedereen die langskwam,

Ik denk dat plotseling, als mijn

De kleur zal versmelten met deze transparante massa.

Hij is knalrood van binnen, gevaarlijk,

Er brandt een vuur om het duidelijk te maken

Als er een schaduw valt, betekent dat alleen maar scharlaken

Zonnige kleur op gesmolten sneeuw.

Lichte wind, gehoor,

Door af te stemmen op de surround-geluidsfrequentie,

Ik zoek een contrast, starend om me heen kijkend,

Gevoelens verborgen de kleuren van de stad ...