Prayer Without Words - Mary Gauthier

Packing vagabond visions and a dream drenched hunger for a home

Swaddled in road dirt, blood stained blankets and poems

On a stormy suitcase Sunday I awakened to the scream of the birds

They held their high notes and offered prayer without words

Sinking in asphalt, speechlessness and what coulda been

Surrounded by strangers, scarred stars, stoned broken men

Riding the narcotic night 'til she swerved and smashed into the curb

Morning spilled from the wreckage and offered prayer without words

Chains on the mast pull the past, nothing lasts but nothing ever ends

I leave town, break new ground, break down, leave town again

Trapped in the circle, anchored to the weight of the world

Under shooting stars that sink the skies and offer prayer without words

Justice rides with jaundiced eyes, jaded judges bleed the broken bench

Liberty’s a homicide, she been flogged to death with money’s monkey wrench

Desperado apostates set fire to every holy word we’ve heard

Silence billows from the burning book and offers prayer without words

Surrender, that sweet cleaning girl, folds white flags in Hallelujah Square

She can’t remember where she’s been, one day I’m gonna join her there

Unpack my battered traveling case, hang out a sign that says «Do Not Disturb»

Vagebondvisioenen inpakken en een in dromen doordrenkte honger naar een huis

Ingepakt in straatvuil, met bloed besmeurde dekens en gedichten

Op een stormachtige koffer werd ik zondag wakker van het geschreeuw van de vogels

Ze hielden hun hoge tonen vast en baden zonder woorden

Zinken in asfalt, sprakeloosheid en wat had kunnen zijn?

Omringd door vreemden, met littekens bedekte sterren, gestenigde gebroken mannen

Rijden op de verdovende nacht tot ze uitwijkt en tegen de stoeprand knalt

Ochtend gemorst uit het wrak en gebed aangeboden zonder woorden

Kettingen aan de mast trekken het verleden, niets blijft, maar niets eindigt ooit

Ik verlaat de stad, sla nieuwe wegen in, breek af, verlaat de stad weer

Gevangen in de cirkel, verankerd aan het gewicht van de wereld

Onder vallende sterren die de lucht laten zinken en gebed aanbieden zonder woorden

Justitie rijdt met geelzuchtige ogen, afgematte rechters bloeden de kapotte bank

Liberty is een moord, ze is doodgeslagen met een steeksleutel voor geld

Desperado afvalligen steken elk heilig woord dat we hebben gehoord in brand

Stilte golft uit het brandende boek en bidt zonder woorden

Geef je over, dat lieve schoonmaakmeisje, vouwt witte vlaggen op Hallelujah Square

Ze kan zich niet herinneren waar ze is geweest, op een dag ga ik haar daar vergezellen

Pak mijn gehavende reiskoffer uit, hang een bord op met de tekst 'Niet storen'