Имя - Марсель

Где бы ты сейчас не была,

Что бы ты не делала - мне пополам.

То ли я хочу, то ли тихо плачу.

Господи, прости - не могу иначе.

Эти ночи приходят в дни -

То ли мы одни, то ли не одни.

Эти городские огни меня не спасли,

Мне не помогли.

Я пороги оббиваю, твои надоедают звонки.

Мой телефон на дне реки.

Некуда бежать, некому сказать -

Надо было просто тогда промолчать.

Все пытаются что-то сказать,

Что-то доказать, тихо рассказать,

Но боли не надо.

Нам больше не надо

Чего-то ждать.

Так просто уйти, но

Как мне забыть твоё имя, позабыть твоё имя?

Прошу, прекрати!

Оставь!

Ведь мы стали другими, стали другими.

Между нами больше не осталось тепла.

Всё, что мы так строили - просто хлам.

Мне пора к врачу и никак иначе.

Я опять кричу, а ты снова плачешь.

Что есть мочи, прошу - вернись

Или забери к чёрту мою жизнь.

И пока в окне белый снег кружит -

Надо научиться заново жить.

Я пароли забываю свои.

Мы не друзья, мы враги.

Слышу везде твои шаги.

И теперь печаль на моих плечах

Танцует с моей гордостью ча-ча-ча!

Сотни раз пытался тебя забыть.

Выключить iPhone и на всё забить, но...

Но между нами всегда остается тонкая нить.

Так просто уйти, но

Как мне забыть твоё имя, позабыть твоё имя?

Прошу, прекрати!

Оставь!

Ведь мы стали другими, стали другими.

Так просто уйти, но

Как мне забыть твоё имя, позабыть твоё имя?

Прошу, прекрати!

Оставь!

Ведь мы стали другими, стали другими.

Waar je nu ook bent

Wat je ook doet, ik ben gehalveerd.

Of ik wil het, of ik huil zachtjes.

Heer, het spijt me - ik kan niet anders.

Deze nachten worden dagen

Of we nu alleen zijn, of niet alleen.

Deze stadslichten hebben me niet gered

Ze hebben me niet geholpen.

Ik overtreed de drempels, je telefoontjes zijn vervelend.

Mijn telefoon ligt op de bodem van de rivier.

Nergens om te rennen, niemand om het te vertellen

Je had gewoon moeten zwijgen.

Iedereen probeert iets te zeggen

Om iets te bewijzen, rustig vertellen,

Maar pijn is niet nodig.

We hebben niet meer nodig

Iets om te wachten.

Het is zo makkelijk om te vertrekken, maar

Hoe kan ik je naam vergeten, je naam vergeten?

Stop alsjeblieft!

Vertrekken!

We zijn tenslotte anders geworden, we zijn anders geworden.

Er is geen warmte meer tussen ons.

Alles wat we zo hebben gebouwd is gewoon onzin.

Het is tijd voor mij om een ​​dokter te zien en niets anders.

Ik schreeuw weer en jij huilt weer.

Wat is urine, alsjeblieft - kom terug

Of neem mijn leven naar de hel.

En terwijl witte sneeuw in het raam cirkelt -

We moeten opnieuw leren leven.

Ik ben mijn wachtwoorden vergeten.

We zijn geen vrienden, we zijn vijanden.

Ik hoor je stappen overal.

En nu rust er verdriet op mijn schouders

Dansen met mijn trots cha-cha-cha!

Honderden keren heb ik geprobeerd je te vergeten.

Zet de iPhone uit en scoor alles, maar...

Maar er is altijd een dunne draad tussen ons.

Het is zo makkelijk om te vertrekken, maar

Hoe kan ik je naam vergeten, je naam vergeten?

Stop alsjeblieft!

Vertrekken!

We zijn tenslotte anders geworden, we zijn anders geworden.

Het is zo makkelijk om te vertrekken, maar

Hoe kan ik je naam vergeten, je naam vergeten?

Stop alsjeblieft!

Vertrekken!

We zijn tenslotte anders geworden, we zijn anders geworden.