Иди ко мне - Марсель

Голове моей не хватает солнца, сердцу моему не хватает сна.

Ну когда же этот мир опять проснется, где ты, весна?

Каждый день я ждал, когда всё растает, чтобы прогуляться по ночной Москве.

И теперь она обо всем узнает, Yeah!

Сколько раз хотел рассказать о том, что утром просыпаться я хочу лишь с ней.

Но никак не мог перестать боятся сделать больней.

Я прошу, меня не суди ты строго, девочка моя — я шепчу тебе.

Знаю, ты одна такая недотрога, иди ко мне, иди ко мне!

Припев:

Иди ко мне, иди ко мне, напишу лучами солнца на твоей спине.

Иди ко мне, ты иди ко мне, ты услышишь голос на радиоволне.

Иди ко мне, иди ко мне, погибаю без тебя, словно на войне.

Иди ко мне, ты иди ко мне, ранним утром босиком прямо по весне, прямо по весне.

Осторожно плыть по весенним крышам, чтобы не задеть головой небес.

И услышать крик дворника с подъезда: «Куда ты залез?

Ну, куда ты залез?»

Опущу записку на красной нитке, ты найдешь её на своём окне.

Для тебя собрал эти маргаритки, иди ко мне, иди ко мне.

Припев:

Иди ко мне, иди ко мне, напишу лучами солнца на твоей спине.

Иди ко мне, ты иди ко мне, ты услышишь голос на радиоволне.

Иди ко мне, иди ко мне, погибаю без тебя, словно на войне.

Иди ко мне, ты иди ко мне…

Иди ко мне, иди ко мне, напишу лучами солнца на твоей спине.

Иди ко мне, ты иди ко мне, ты услышишь голос на радиоволне.

Иди ко мне, иди ко мне, погибаю без тебя, словно на войне.

Иди ко мне, ты иди ко мне, ранним утром босиком прямо по весне, прямо по весне.

Mijn hoofd mist de zon, mijn hart mist de slaap.

Wel, wanneer zal deze wereld weer ontwaken, waar ben je, lente?

Elke dag wachtte ik tot alles was gesmolten om 's nachts door Moskou te kunnen lopen.

En nu zal ze alles weten, yeah!

Hoe vaak heb ik je niet willen vertellen dat ik 's ochtends alleen met haar wakker wil worden.

Maar ik kon niet stoppen met bang te zijn om het nog meer pijn te doen.

Ik vraag je om me niet hard te veroordelen, mijn meisje - ik fluister tegen je.

Ik weet dat je zo'n gevoelig persoon bent, kom naar mij, kom naar mij!

Refrein:

Kom naar mij, kom naar mij, ik zal schrijven met de stralen van de zon op je rug.

Kom naar mij, kom naar mij, je zult een stem horen op de radiogolf.

Kom naar mij, kom naar mij, ik sterf zonder jou, als in een oorlog.

Kom naar mij, jij komt naar mij, in de vroege ochtend op blote voeten, midden in de lente, midden in de lente.

Zwem voorzichtig op veerdaken om niet met je hoofd de lucht te raken.

En hoor vanaf de ingang de kreet van de conciërge: "Waar ben je geklommen?

Nou, waar ging je heen?"

Ik zal een briefje op een rode draad laten vallen, je vindt het op je raam.

Ik heb deze madeliefjes voor je verzameld, kom naar mij, kom naar mij.

Refrein:

Kom naar mij, kom naar mij, ik zal schrijven met de stralen van de zon op je rug.

Kom naar mij, kom naar mij, je zult een stem horen op de radiogolf.

Kom naar mij, kom naar mij, ik sterf zonder jou, als in een oorlog.

Kom naar mij, jij komt naar mij...

Kom naar mij, kom naar mij, ik zal schrijven met de stralen van de zon op je rug.

Kom naar mij, kom naar mij, je zult een stem horen op de radiogolf.

Kom naar mij, kom naar mij, ik sterf zonder jou, als in een oorlog.

Kom naar mij, jij komt naar mij, in de vroege ochtend op blote voeten, midden in de lente, midden in de lente.