Перекрёсток - Марк Бернес

По весне в вышине

Занимаются ранние звезды.

Я иду в тишине

На знакомый мой перекресток.

Старый дом за углом —

Не могу на него наглядеться.

Помнит он о былом,

О далеком курносом детстве,

Здесь я жил и дружил,

Здесь любимой руки я коснулся.

И на бой уходил,

И с победой сюда вернулся.

Где б ни жить под луной,

По каким бы краям ни скитаться

Мне с родной стороной,

Словно с песнею, не расстаться.

Не забыть нипочем

Это небо в задумчивых звездах.

Старый дом за углом

И заветный мой перекресток.

In de lente in de lucht

De vroege sterren hebben het druk.

Ik loop in stilte

Naar mijn vertrouwde kruispunt.

Oud huis om de hoek

Ik kan niet naar hem kijken.

Hij herinnert zich het verleden

Over verre stompe kinderjaren,

Hier heb ik gewoond en vrienden gemaakt,

Hier raakte ik mijn geliefde hand aan.

En ging vechten

En hij keerde hier terug met een overwinning.

Waar je ook woont onder de maan,

Het maakt niet uit welke randen je afdwaalt

Ik met mijn inheemse kant,

Als een lied, niet scheiden.

Vergeet nooit

Dit is de hemel in nadenkende sterren.

Oud huis om de hoek

En mijn gekoesterde kruispunt.