Огромное небо - Марк Бернес

Об этом товарищ не вспомнить нельзя

В одной эскадрилье служили друзья

И было на службе и в сердце у них

Огромное небо огромное небо

Огромное небо одно на двоих

Летали дружили в небесной дали

Рукою до звёзд дотянуться могли

Беда подступила как слёзы к глазам

Однажды в полёте однажды в полёте

Однажды в полёте мотор отказал

И надо бы прыгать не вышел полёт,

Но рухнет на город пустой самолёт

Пройдёт не оставив живого следа

И тысячи жизней и тысячи жизней

И тысячи жизней прервутся тогда

Мелькают кварталы и прыгать нельзя

Дотянем до леса решили друзья

Подальше от города смерть унесём

Пускай мы погибнем пускай мы погибнем

Пускай мы погибнем, но город спасём

Стрела самолёта рванулась с небес

И вздрогнул от взрыва берёзовый лес

Не скоро поляны травой зарастут,

А город подумал, а город подумал,

А город подумал ученья идут

В могиле лежат посреди тишины

Отличные парни отличной страны

Светло и торжественно смотрит на них

Огромное небо огромное небо

Огромное небо одно на двоих

Het is onmogelijk om deze kameraad niet te herinneren

Vrienden dienden in hetzelfde squadron

En het was in de dienst en in hun hart

grote lucht grote lucht

Enorme lucht één voor twee

We vlogen als vrienden in de lucht

Je zou de sterren kunnen bereiken met je hand

De problemen kwamen als tranen in de ogen

Er was eens een vlucht Er was eens een vlucht

Eenmaal in de vlucht viel de motor uit

En het zou nodig zijn om te springen, de vlucht kwam niet uit,

Maar een leeg vliegtuig zal neerstorten op de stad

Het zal voorbijgaan zonder een levend spoor achter te laten

En duizend levens en duizend levens

En dan zullen duizenden levens worden onderbroken

Blokken flitsen voorbij en je kunt niet springen

Laten we het bos bereiken, besloten vrienden

Weg van de stad zullen we de dood dragen

laat ons sterven, laat ons sterven

Laat ons sterven, maar red de stad

De pijl van het vliegtuig schoot uit de lucht

En het berkenbos huiverde van de explosie

Niet snel zullen de open plekken overwoekerd zijn met gras,

En de stad dacht, en de stad dacht,

En de stad dacht dat de oefeningen doorgingen

In het graf liggen in het midden van de stilte

Geweldige jongens uit een geweldig land

Kijkt lichtjes en plechtig naar hen

grote lucht grote lucht

Enorme lucht één voor twee