Песня «Рощина» - Марк Бернес, Никита Владимирович Богословский

Почему ж ты мне не встретилась,

Юная, нежная,

В те года мои далекие,

В те года вешние?

Голова стала белою.

Что с ней я поделаю?

Почему же ты мне встретилась

Лишь сейчас!

Я забыл в кругу ровесников,

Сколько лет пройдено.

Ты об этом мне напомнила,

Юная, стройная.

Об одном только думаю:

Мне жаль ту весну мою,

Что прошла, неповторимая,

Без тебя.

Как боится седина моя

Твоего локона.

Ты еще моложе кажешься,

Если я около.

Видно, нам встреч не праздновать,

У нас судьбы разные,

Ты - любовь моя последняя,

Боль моя.

Ты - любовь моя последняя,

Боль моя.

Waarom heb je me niet ontmoet

jong, teder,

In die verre jaren,

In die lentejaren?

Het hoofd werd wit.

Wat kan ik met haar doen?

Waarom heb je mij ontmoet

Alleen nu!

Ik vergat in de kring van leeftijdsgenoten,

Hoeveel jaren zijn er verstreken.

Je deed me hieraan denken

Jong, slank.

Ik denk maar aan één ding:

Ik heb medelijden met mijn lente

Wat is voorbijgegaan, uniek,

Zonder jou.

Wat ben ik bang voor mijn grijze haar

Jouw krul.

Je ziet er nog jonger uit

Als ik in de buurt ben.

Het is te zien dat we geen vergaderingen vieren,

We hebben een ander lot

Jij bent mijn laatste liefde

Mijn pijn.

Jij bent mijn laatste liefde

Mijn pijn.