Новобранцы - Марк Бернес

По лужам хрустящим, по улицам бурлящим,

По улицам шуршащим осеннею листвой,

Смущаясь немного, пока еще не в ногу

Шагают новобранцы осеннею Москвой.

Припев:

Они идут, идут плечо к плечу,

Идут полки рожденья сорок пятого,

А я скрывать волненья не хочу,

Я говорю: счастливый путь ребята, вам!

Я помню, когда-то похожие ребята

Шагали в сорок первом под грохот батарей.

В Ростове, в Смоленске, в Саратове и в Энске,

Пилотками закрывшись от взглядов матерей.

Припев.

А тут же, а рядом их провожают взглядом,

Стоят на тротуарарах, не отрывая глаз,

Волнением объяты, вчерашние солдаты,

Вчерашние солдаты, ушедшие в запас.

Припев.

Door de knapperige plassen, door de ziedende straten,

Door de straten ritselend van herfstbladeren,

Een beetje in verlegenheid gebracht nog steeds uit de pas

Rekruten marcheren door de herfst van Moskou.

Refrein:

Ze gaan, ze gaan schouder aan schouder,

De regimenten van de geboorte van de vijfenveertigste komen eraan,

En ik wil mijn opwinding niet verbergen,

Ik zeg: fijne reis jongens, jullie!

Ik herinner me ooit soortgelijke jongens

We liepen in de eenenveertigste onder het gebrul van batterijen.

In Rostov, Smolensk, Saratov en Ensk,

Zich bedekken met petten uit de opvattingen van moeders.

Refrein.

En daar, en naast hen worden ze weggejaagd,

Ze staan ​​op de trottoirs zonder hun ogen af ​​te wenden,

Opwinding omarmd, soldaten van gisteren,

De soldaten van gisteren die met pensioen gingen.

Refrein.