Далёко от дома - Марк Бернес

Далеко от дома, от родных сердец

Белый снег черемух вспоминал боец.

Рощу над рекою вспоминал солдат.

И гармонь свою настроил он на грустный лад.

Обошел полсвета, видел много стран,

Только не про это хочет петь баян.

О родимом крае запоет солдат,

И гармонь его играет на веселый лад.

Был любим когда-то он в родном краю.

Не забыть солдату про любовь свою.

Вспомнит лишь порою полный ласки взгляд —

И гармонь свою настроит он на грустный лад.

Только грусть не к месту, просто не к лицу.

Дома ждет невеста, верная бойцу.

(2 раза:)

Сердце успокоил песнею солдат,

И гармонь свою настроил на веселый лад.

Ver van huis, van inheemse harten

De soldaat herinnerde zich de witte sneeuw van gewone vogelkers.

De soldaat herinnerde zich het bosje boven de rivier.

En hij stemde zijn accordeon op een droevig deuntje.

De halve wereld rondgereisd, veel landen gezien,

Alleen de knopaccordeon wil hier niet over zingen.

Een soldaat zal zingen over zijn geboorteland,

En zijn mondharmonica speelt vrolijk.

Ooit was hij geliefd in zijn geboorteland.

Vergeet de soldaat niet over zijn liefde.

Hij zal zich slechts af en toe een blik vol genegenheid herinneren -

En hij zal zijn accordeon op een droevige manier stemmen.

Alleen verdriet is niet op zijn plaats, gewoon niet op zijn plaats.

De bruid wacht thuis, trouw aan de vechter.

(2 keer:)

Het hart werd gekalmeerd door het lied van de soldaten,

En stemde vrolijk zijn accordeon.