Paris me manque - Manu Katché, Jazzy Bazz

Paris, ma rose

Paris que j’aime et qui n’est plus

Moi, j’représente mieux Paname qu’Anne Hildago

Je parle argot et j’ai un schlass planqué sous l’paletot

Et c’est peut être qu’une impression mais c’est mon ressenti

Paname City, j’te sens bizarre ces temps-ci

Où est passée celle qui abritait pas mal de fous?

Évaporée comme la cheminée du canal de l’Ourcq

Où est passée la 3.14, celle que j’ai connue

Certains diront qu’tu t'évapores, d’autres, que t'évolues

Une chose est sûre, tu veux tout mon cash, tu veux qu’j’me casse ou quoi?

Quand j'étais jeune, j’pouvais me battre pour toi

T’es plus la même en présence de gens

J’te préfère toute nue et dans l’indifférence, j’me demande:

«Toi, qu'éprouves-tu ?»

mais j’ai pas d’réponse

Que puis-je faire, à part des on-s pour te dire c’que j’ressens?

J’m’y retrouve plus, Paris me manque terriblement, pourtant

J’habite toujours la même adresse dans Paris Nord-Est

Où est passée Paris, ma rose?

Paris sur scène, l’a bouclée

Sont partis, emportant la clé

Les nonchalants du long des quais

Paris, ma rose, Paris, ma rose

Où est passée Paris que j’aime?

Paris que j’aime et qui n’est plus

Faut qu’j’aille en banlieue pour retrouver Paris

J’ai si peur que t’aies perdu ton âme et crier au gâchis

J’me fous d’la nostalgie, j’fais qu’me plaindre comme un vrai Parigo

Cherche pas, ici, l’Ouest est à droite et l’Est est à gauche

J’ai du coller mes so', on reste qu’entre nous parmi mes khos: que des demeurés

Moi, j’ai pas changé d’numéro, j’prends toujours l’tro-mé l’air morose

Ça me traumatise de voir Paris intra-muros se transformer

C’est comme si on déchirait des pages de ma vie

J’entends plus le son des sirènes, on veut qu’j’dégage de ma ville

Où sont passés les gamins qui, dans ces rues, riaient?

L’agitation du boulevard Sérurier, j’en sais rien

C’est déroutant, j’ouvre les yeux car je sais qu’tout n’est pas noir ou blanc,

y a mille nuances entre les deux

D’ailleurs, où est passé Paris la Grise?

Celle que j’aimais tant

Je trouve que t’as gé-chan et qu’il était temps qu’j’te l’dise

Ouais, il était temps qu’j’te l’dise

Paris la Rouge

Où t’es passée, Paname?

Où est passée Paris la Rouge?

Paris la Grise

T’es partie sur la pointe des pieds

Où est passée Paris que j’aime?

Paris me manque

Parijs, mijn roos

Parijs waar ik van hou en dat niet meer is

Ik, ik vertegenwoordig Paname beter dan Anne Hildago

Ik spreek jargon en ik heb een schlass verstopt onder de overjas

En het is misschien maar een impressie, maar het is mijn gevoel

Paname City, ik voel me raar tegenwoordig

Waar is degene die zoveel gekke mensen huisvestte gebleven?

Verdampt als de schoorsteen van het Canal de l'Ourcq

Waar is 3.14 gebleven, degene die ik kende

Sommigen zullen zeggen dat je verdampt, anderen dat je evolueert

Eén ding is zeker, wil je al mijn geld, wil je dat ik breek of wat?

Toen ik jong was, kon ik voor je vechten

Je bent niet hetzelfde in het bijzijn van mensen

Ik heb je liever naakt en onverschillig, ik vraag me af:

"Jij, wat voel je?"

maar ik heb geen antwoord

Wat kan ik anders doen dan je vertellen hoe ik me voel?

Ik vind mezelf daar niet meer, ik mis Parijs echter vreselijk

Ik woon nog steeds op hetzelfde adres in Paris Nord-Est

Waar is Parijs gebleven, mijn roos?

Parijs op het podium, sloot het

Ging weg en nam de sleutel

De nonchalants langs de kades

Parijs, mijn roos, Parijs, mijn roos

Waar is het Parijs waar ik van hou gebleven?

Parijs waar ik van hou en dat niet meer is

Ik moet naar de buitenwijken om Parijs te vinden

Ik ben zo bang dat je je ziel en schreeuwend afval hebt verloren

Ik geef niets om nostalgie, ik klaag alleen als een echte Parigo

Niet kijken, hier is west rechts en oost links

Ik moest mijn zo plakken', we blijven alleen tussen ons tussen mijn kho's: alleen bleef

Ik, ik heb mijn nummer niet veranderd, ik heb altijd de tro-mé look somber

Het traumatiseert me om intramurale Parijs te zien transformeren

Het is alsof ik pagina's uit mijn leven scheur

Ik hoor het geluid van de sirenes niet meer, ze willen dat ik mijn stad verlaat

Waar zijn de kinderen die lachten in deze straten?

De drukte van de Boulevard Serurier, ik weet het niet

Het is verwarrend, ik open mijn ogen omdat ik weet dat het niet allemaal zwart-wit is,

er zijn duizend tinten tussen de twee

Trouwens, waar is Paris la Grise?

Degene waar ik zoveel van hield

Ik vind dat je ge-chan bent en dat het tijd was voor mij om het je te vertellen

Ja, het was tijd voor mij om het je te vertellen

Parijs de Rode

Waar ben je geweest, Panama?

Waar is Paris la Rouge gebleven?

Parijs de Grijze

Jij liep op je tenen weg

Waar is het Parijs waar ik van hou gebleven?

ik mis Parijs