Amen - Jazzy Bazz

On lui crache à la gueule, lui demande de partir

Il souffre le martyr, il a le cœur en deux parties

«Rentre chez toi, casse-toi, retourne d’où tu viens»

Il a la dalle, parfois il mendie pour du pain

Certains l’attaquent férocement, les autres gens l’ignorent

Quand il sort de son logement, il le fait sobrement

Seule une femme lui porte un regard affectueux

Il aimerait pouvoir lui offrir un repas majestueux

Donc il attend, comme il attend des nouvelles de ses parents

Le coeur écartelé par un tel écart les séparant

Ils lui ont légué ce médaillon en or

Qu’il porte autour du cou et qu’il serre quand il s’endort

Repensant à ce jour où il a du quitter son foyer

Sans ressources, ni retour, «Dieu secours-nous !»

Il espère qu’il reviendra vers eux

Et que cette prière rejoindra les cieux… (amen)

Encore une prière qui s’envole dans les nuages

Une parmi des millions à chaque minute

Encore une prière qui prend de l’altitude

Est-ce illusoire?

Je n’pourrais le prouver avec exactitude

Imagine qu’on ait brisé tous tes os

Elle ne peut plus que prier pour les autres

Cette vie l'étouffait trop, elle n’a pas choisi son destin

Contrainte à une condition d’esclave

Le pire dégout dès l’aube, forcée à se vendre

Le tourbillon d’une feuille portée par le vent

Orpheline, c’est une autre vie qu’elle aurait dû avoir

Sur sa croix, ses blessures s’accroissent dans le purgatoire

Quelques proches pour seul refuge

Elle se refuse à révéler la source de ses revenus

Mal au coeur, en réaction: une odeur nauséabonde

Le moteur de l’opération est l’auteur d’une hécatombe

Elle cède, un bouchon de liège, elle n’a plus aucun doute

L’espoir, un flocon de neige, sa vie un mois d’Août

Ni rêve ni enjeu, juste une prière silencieuse

Elle le prie mais lui en veut…

Encore une prière qui s’envole dans les nuages

Une parmi des millions à chaque minute

Encore une prière qui prend de l’altitude

Est-ce illusoire?

Je n’pourrais le prouver avec exactitude

Amen

Amen

Amen

Amen

Ze spugen in zijn gezicht, vragen hem om te vertrekken

Hij lijdt het martelaarschap, hij heeft een hart in twee delen

"Ga naar huis, rot op, ga terug waar je vandaan kwam"

Hij heeft de plaat, soms bedelt hij om brood

Sommigen vallen het fel aan, anderen negeren het

Als hij zijn woning verlaat, doet hij dat nuchter

Alleen een vrouw kijkt hem liefdevol aan

Hij wenste dat hij haar een majestueuze maaltijd kon geven

Dus hij wacht, zoals hij wacht op nieuws van zijn ouders

Het hart verscheurd door zo'n kloof die hen scheidt

Ze lieten hem dit gouden medaillon na

Die hij om zijn nek draagt ​​en knuffelt als hij in slaap valt

Terugdenkend aan die dag dat hij het huis uit moest

Zonder middelen, zonder terugkeer, "God helpe ons!"

Hij hoopt dat hij bij hen terugkomt

En dit gebed zal de hemel bereiken... (amen)

Nog een gebed dat wegvliegt in de wolken

Elke minuut één op miljoenen

Nog een gebed dat hoogte neemt

Is het illusoir?

Ik kon het niet met zekerheid bewijzen

Stel je voor dat we al je botten hebben gebroken

Ze kan alleen voor anderen bidden

Dit leven verstikte haar te veel, ze koos haar lot niet

Beperking tot een slaafconditie

De ergste walging bij zonsopgang, gedwongen om zichzelf te verkopen

De werveling van een blad gedragen door de wind

Wees, het is een ander leven dat ze had moeten hebben

Aan zijn kruis nemen zijn wonden toe in het vagevuur

Een paar familieleden voor enige toevlucht

Ze weigert de bron van haar inkomen te onthullen

Ziekte, reactie: een vieze geur

De motor van de operatie is de auteur van een bloedbad

Ze geeft toe, een kurk, ze heeft geen twijfels

Hoop, een sneeuwvlokje, haar leven in augustus

Geen dromen of inzetten, alleen een stil gebed

Ze smeekt hem, maar hij heeft er een hekel aan...

Nog een gebed dat wegvliegt in de wolken

Elke minuut één op miljoenen

Nog een gebed dat hoogte neemt

Is het illusoir?

Ik kon het niet met zekerheid bewijzen

Amen

Amen

Amen

Amen