Тралики - Макс Корж

Я стрелял сиги возле незнакомого дома,

Пока мои шмотки стирались у сестры друга знакомой.

Красота местных зданий мне казалась особой,

Я влюбился в твой запах, неизведанный город.

Полчаса как шёл последний в парк, вдалеке искры летели.

Остановка пустая – это знак.

Дождь сопливый не в тему.

Китайские уши шипеть перестали.

Пакеты без ручек, вещи на вокзале.

Выстоять, хоть одет не по погоде,

Я сам решил, пусть тралики уже не ходят

Хоть одет не по погоде,

Я сам решил, пусть тралики уже не ходят.

Выстоять!

Еи-еи-ия, еи-еи-ия, еи-еи-ия.

Я сам решил!

Еи-еи-ия, еи-еи-ия, еи-еи-ия.

Я стоял, как убитый, залипая в афиши.

Никому нах** не нужен, никто нах** не ищет.

Где сегодня ночуем?

Вариантов немного:

Тот уже не поднимает, этим звонить неудобно.

Убивает голод «Винстон», синий дым навевает мысли о доме,

Лишь бы предки не знали, где их Максим.

Спать, стирая ладони.

Это не то, что себе представлял, но мне не нужна ваша жалость.

Если одиночество – слабость, то я, пожалуй, останусь.

Выстоять, хоть одет не по погоде,

Я сам решил, пусть тралики уже не ходят

Хоть одет не по погоде,

Я сам решил, пусть тралики уже не ходят.

Выстоять!

Еи-еи-ия, еи-еи-ия, еи-еи-ия.

Я сам решил!

Еи-еи-ия, еи-еи-ия, еи-еи-ия.

Он пришёл на рассвете, в минут 20 шестого.

Побежал Юго-Запад, тралик шёл через город.

Я упал на кровать из ряда задних сидений.

Засыпая с пробитым талоном, я был рад, что людей нет.

Я не знаю, как вышло, что стою перед вами.

Я проспал слишком много, мне отрезало память.

Я забуду родную, кучу квартир, съёмных комнат.

Но никогда не забуду этот *бучий холод.

Выстоять!

Еи-еи-ия, еи-еи-ия, еи-еи-ия.

Я сам решил!

Еи-еи-ия, еи-еи-ия, еи-еи-ия.

Выстоять, хоть одет не по погоде,

Я сам решил, пусть тралики уже не ходят.

Выстоять, хоть одет не по погоде,

Я сам решил, пусть тралики уже не ходят.

Хоть одет не по погоде,

Я сам решил, пусть тралики уже не ходят.

Выстоять, хоть одет не по погоде,

Я сам решил, пусть тралики уже не ходят.

Ik schoot witvis in de buurt van een onbekend huis,

Terwijl mijn kleren werden gewassen bij de zus van een vriend van een vriend.

De schoonheid van lokale gebouwen leek me speciaal,

Ik werd verliefd op je geur, onbekende stad.

Een half uur toen de laatste naar het park ging, vlogen de vonken in de verte.

De halte is leeg - dit is een bord.

Regen snotterig is niet het onderwerp.

Chinese oren zijn gestopt met sissen.

Pakketten zonder handvaten, spullen op het station.

Overleef, hoewel niet gekleed voor het weer,

Ik heb zelf besloten, laat de trailers niet meer gaan

Hoewel niet gekleed voor het weer

Ik heb zelf besloten, de sleepnetten niet meer te laten gaan.

Stellage!

Ei-ei-ia, ei-ei-ia, ei-ei-ia.

Ik heb een beslissing genomen!

Ei-ei-ia, ei-ei-ia, ei-ei-ia.

Ik stond als een dode man, vasthoudend aan de posters.

Niemand heeft het nodig, niemand zoekt het.

Waar slapen we vannacht?

Weinig opties:

Hij neemt niet meer op, bellen is lastig.

Doodt honger "Winston", blauwe rook brengt gedachten naar huis

Als de voorouders maar niet wisten waar hun Maxim was.

Slaap door je handpalmen te wassen.

Het is niet wat ik me had voorgesteld, maar ik heb je medelijden niet nodig.

Als eenzaamheid een zwakte is, dan blijf ik waarschijnlijk.

Overleef, hoewel niet gekleed voor het weer,

Ik heb zelf besloten, laat de trailers niet meer gaan

Hoewel niet gekleed voor het weer

Ik heb zelf besloten, de sleepnetten niet meer te laten gaan.

Stellage!

Ei-ei-ia, ei-ei-ia, ei-ei-ia.

Ik heb een beslissing genomen!

Ei-ei-ia, ei-ei-ia, ei-ei-ia.

Hij kwam bij zonsopgang, om 20 minuten over zes.

De Zuid-West liep, de trailer ging door de stad.

Ik viel van de rij achterbank op het bed.

In slaap vallen met een kapotte coupon, was ik blij dat er geen mensen waren.

Ik weet niet hoe het komt dat ik voor je sta.

Ik sliep te veel, mijn geheugen was afgesneden.

Ik zal de mijne vergeten, een stel appartementen, gehuurde kamers.

Maar ik zal deze * onstuimige verkoudheid nooit vergeten.

Stellage!

Ei-ei-ia, ei-ei-ia, ei-ei-ia.

Ik heb een beslissing genomen!

Ei-ei-ia, ei-ei-ia, ei-ei-ia.

Overleef, hoewel niet gekleed voor het weer,

Ik heb zelf besloten, de sleepnetten niet meer te laten gaan.

Overleef, hoewel niet gekleed voor het weer,

Ik heb zelf besloten, de sleepnetten niet meer te laten gaan.

Hoewel niet gekleed voor het weer

Ik heb zelf besloten, de sleepnetten niet meer te laten gaan.

Overleef, hoewel niet gekleed voor het weer,

Ik heb zelf besloten, de sleepnetten niet meer te laten gaan.