Пламенный свет - Макс Корж

Лес деревьями до луны

Дождь в лоб мелкими каплями

Прогонит гостей, и среди всех своих

Остались лишь самые стойкие

На мятой траве, устеленной покрывалами —

Вокруг всё выпито, скурено

Девчонка с глазами пьяными;

Ответь, что ты задумала?

Когда я шёл на дым костра в полной луне;

По глухим местам на шорох теней

И тут же, на мой крик друзья кричали в ответ;

Впереди сверкал пламенный свет.

Эй!

Правнуки партизан в родной стихии;

Пробираются в руках с ветками сухими

Ноги колет шишками, не одеть сандалии

Пьяные, счастливые, — все попоступали

Идейные, со взглядами;

—

Страну поднять продуманы планы

В ночном лесу, без сигарет

Все ждут, кого-то отправили

Когда я шёл на дым костра в полной луне;

По глухим местам на шорох теней

И тут же, на мой крик друзья кричали в ответ;

Впереди сверкал пламенный свет.

Эй!

Где же вы, мои друзья?

С кем мечтали, с кем хотели:

Не теряться никогда, оставаться в теме

Деньги замотали всех.

Деньги заменили воздух

И люди рядом, но уже не те...

Так знай, что никогда не поздно

Иди на дым костра, в полной луне;

К тем глухим местам, где шорох теней

И будут там твои друзья;

— радостный, смех

Обними меня, пламенный свет!

Bosbomen naar de maan

Regen op het voorhoofd in kleine druppeltjes

Zal de gasten wegjagen, en tussen al zijn

Alleen de sterksten blijven

Op verfrommeld gras, bedekt met spreien -

Rondom is alles dronken, gerookt

Meisje met dronken ogen;

Antwoord wat denk je?

Toen ik liep naar de rook van een vuur in de volle maan;

Door de wildernis naar het geritsel van schaduwen

En toen, op mijn kreet, schreeuwden mijn vrienden terug;

Er was een vurig licht voor ons.

Hoi!

Achterkleinkinderen van partizanen in hun geboorteland;

Ze banen zich een weg in hun handen met droge takken

Benen doen pijn door stoten, draag geen sandalen

Dronken, gelukkig - iedereen acteerde

Ideologisch, met uitzicht;

—

Verhoog het land doordachte plannen

In het nachtbos, zonder sigaretten

Iedereen wacht, er is iemand gestuurd

Toen ik liep naar de rook van een vuur in de volle maan;

Door de wildernis naar het geritsel van schaduwen

En toen, op mijn kreet, schreeuwden mijn vrienden terug;

Er was een vurig licht voor ons.

Hoi!

Waar zijn jullie mijn vrienden?

Met wie ze droomden, met wie ze wilden:

Verdwaal nooit, blijf bij het onderwerp

Geld heeft iedereen ingepakt.

Geld verving de lucht

En mensen zijn dichtbij, maar niet hetzelfde...

Dus weet dat het nooit te laat is

Ga naar de rook van het vuur, in de volle maan;

Naar die dove plekken waar het geritsel van schaduwen

En je vrienden zullen er zijn;

- vrolijk, gelach

Omhels mij, vurig licht!