Неважно - Макс Корж

Толпы людей, рождённых в каменных блоках

О чём мечтали уже не помнят

Когда надежды все ломает безысходность

Всё это чувство мне так знакомо

Знай, никогда не поздно в этой жизни

Послать всё нахер, начать сначала

Просто давай поднимем руки прямо в воздух

И притворимся будто взлетаем

Неважно мне-е-е уже всё, что было таким когда-то

Люди, дома, стали как коробки

Неважно мне-е-е уже, я забил, я всё понял

С вами счастье во всю толкать Землю ногами

Я думал наконец-то нащупал

И я почти увидел глазами

Я искренне поверил в то чудо

Что этот животный мир добрым бывает

Но это было просто кучкой иллюзий

Направленных лишь только на чувства

Тогда мне стало похер что будет

И прыгать хотелось безумно!

Неважно мне-е-е уже всё, что было таким когда-то

Люди, дома, стали как коробки

Неважно мне-е-е уже, я забил, я всё понял

С вами счастье во всю толкать Землю ногами

И годы пролетят в отражении

Унылых окон, паршивых траликов

Ты вспомнишь в детстве кем ты хотел быть

И кем на самом деле стали мы

Знай!

Никогда не поздно в этой жизни

Послать всё нахер, начать сначала

Просто давай поднимем руки прямо в воздух

И притворимся будто взлетаем

Неважно мне-е-е уже всё, что было таким когда-то

Люди, дома, стали как коробки

Неважно мне-е-е уже, я забил, я всё понял

С вами счастье во всю толкать Землю ногами

Счастье вовсю топтать Землю ногами!

Счастье вовсю топтать Землю ногами!

Счастье вовсю топтать Землю ногами!

Massa's mensen geboren in stenen blokken

Waar ze van droomden herinneren ze zich niet meer

Wanneer hoop de hopeloosheid verbreekt

Al dit gevoel komt me zo bekend voor

Weet dat het nooit te laat is in dit leven

Stuur het allemaal naar de hel, begin opnieuw

Laten we onze handen in de lucht steken

En doen alsof je opstijgt

Het maakt me niet uit-e-e al alles wat zo eens was

Mensen, huizen, zijn als dozen geworden

Het maakt mij niet uit-e-e al, ik scoorde, ik begreep alles

Met jou duwt geluk de aarde met je voeten

Ik dacht dat ik eindelijk betast had

En ik zag het bijna met mijn ogen

Ik geloofde oprecht in dat wonder

Dat deze dierenwereld aardig is

Maar het waren maar een stel illusies

Alleen gericht op gevoelens

Toen kon het me niet schelen wat er zou gebeuren

En ik wilde heel graag springen!

Het maakt me niet uit-e-e al alles wat zo eens was

Mensen, huizen, zijn als dozen geworden

Het maakt mij niet uit-e-e al, ik scoorde, ik begreep alles

Met jou duwt geluk de aarde met je voeten

En de jaren zullen voorbij vliegen in de reflectie

Doffe ramen, waardeloze aanhangers

Weet je nog wie je als kind wilde zijn?

En wat zijn we echt geworden?

Weten!

Het is nooit te laat in dit leven

Stuur het allemaal naar de hel, begin opnieuw

Laten we onze handen in de lucht steken

En doen alsof je opstijgt

Het maakt me niet uit-e-e al alles wat zo eens was

Mensen, huizen, zijn als dozen geworden

Het maakt mij niet uit-e-e al, ik scoorde, ik begreep alles

Met jou duwt geluk de aarde met je voeten

Geluk met macht en kracht om de aarde met je voeten te vertrappen!

Geluk met macht en kracht om de aarde met je voeten te vertrappen!

Geluk met macht en kracht om de aarde met je voeten te vertrappen!