Неизвестный солдат - Майя Кристалинская

Неизвестный солдат, он всегда известный

Там, где столько лет назад рос в избушке тесной.

И его, как дитя, помнит мать в избушке,

Помнят ходики, грустя, все его веснушки.

Неизвестный солдат — он всегда с родными,

Там, где столько лет подряд шепчут его имя.

Но погибший герой даже для невесты

И для матери порой в чем-то неизвестный.

Припев:

Пусть нам женщины платками машут,

Но пусть знают, хоть о том не говорят, —

Каждый самый известный маршал

В чем-то тоже неизвестный солдат.

Неизвестный солдат глубоко-глубоко,

Но глаза его глядят ночью в наши окна.

Что-то хочет узнать, что-то его гложет,

Что-то хочет он сказать, но сказать не может.

Неизвестный солдат — это все солдаты,

Что в земле сырой хранят свои тайны свято.

Заслонил всем собой всю Россию каждый,

Кто единожды Герой, значит, втайне — дважды.

Припев.

Onbekende soldaat, hij is altijd beroemd

Waar ik zoveel jaren geleden opgroeide in een krappe hut.

En zijn moeder in de hut herinnert zich hem als een kind,

Walkers herinneren, verdrietig, al zijn sproeten.

Onbekende soldaat - hij is altijd bij zijn familie,

Waar ze zoveel jaren achter elkaar zijn naam fluisteren.

Maar de dode held is zelfs voor de bruid

En voor een moeder soms iets onbekends.

Refrein:

Laat vrouwen met hun zakdoeken naar ons zwaaien,

Maar laat het ze weten, zelfs als ze er niet over praten, -

Elke beroemdste maarschalk

In zekere zin ook een onbekende soldaat.

Onbekende soldaat diep, diep,

Maar zijn ogen kijken 's nachts naar onze ramen.

Iets wil weten, iets knaagt aan hem,

Hij wil iets zeggen, maar kan het niet zeggen.

De onbekende soldaat zijn allemaal soldaten

Dat ze in het vochtige land hun geheimen heilig bewaren.

Iedereen bedekte heel Rusland met alles,

Wie is één keer een held, dan stiekem - twee keer.

Refrein.