Детство ушло вдаль - Майя Кристалинская

Детство ушло в даль.

Детства чуть-чуть жаль.

Помню сердец стук

И смелость глаз, и робость рук.

И все сбылось — и не сбылось.

Венком сомнений и надежд переплелось.

И счастья нет, и счастье ждет

У наших старых, наших маленьких ворот.

Если б тебе знать,

Как нелегко ждать,

Ты б не терял дня —

Догнал меня, вернул меня.

Слушай шагов звук,

Двери входной стук,

Голос встречай мой —

Спешу к тебе, спешу домой!

De kindertijd is voorbij.

Jeugd een beetje jammer.

Ik herinner me het kloppen van harten

En de moed van de ogen, en de verlegenheid van de handen.

En alles kwam uit - en kwam niet uit.

Een krans van twijfels en hoop met elkaar verweven.

En er is geen geluk, en het geluk wacht

Bij onze oude, onze poortjes.

Als je eens wist

Hoe moeilijk is het om te wachten

Je zou geen dag verspillen -

Haalde me in, bracht me terug.

Hoor het geluid van voetstappen

deuren ingang kloppen,

Ontmoet mijn stem

Ik haast me naar jou, ik haast me naar huis!