Onnea - Maija Vilkkumaa

Näytän lipun

Olen pannut kaikki nesteet pieneen pussukkaan

Portin läpi luimistelen

Ei se piippaa, viimeks oli vyö

Seurueita konjakilla, minä menen yksin kahvilaan

Minä tarvin humalalle suojapeiton, pitää olla yö

Sinä väistät kosketusta

Keittiössä katsot lattiaan

Niin mä olen rasittava, sulkeutunut, tahdon aina vaan kaiken

Slovareita kasetilla, loppuillan jossa suudellaan

Koiranputki viidakoita, maailmanrauhasessioita ja

Tietenkin onnea

Oli pakko saada

Panin arvat taskuun ja juomat laskuun

Huusin, ettei mua mikään kaada

Onnea, mikä on sen taksa

Sille pystytät salkoo rystyset valkoisena

Kunnes et enää jaksa

Tiedän miltä tuntuu laskeutua aina uuteen kaupunkiin

Etsii pankkiautomaatti, ottaa ehkä taksi keskustaan

Sinusta en tiedä mitään vieläkään vaan menen paniikkiin

Törmään sähkökilpees niin kuin lintu lentokentän ikkunaan

Sinä väistät kosketusta, muistan kun sä painoit lattiaan

Juhlatilan komerossa rakastin sua niin kuin en ketään koskaan

Kone nousee, huudan villatakin hihaan «Joku auttakaa!»

Hän hävii, mutta hitaasti, hän vajoo vieraiksi kasvoiksi kohinaan

Onnea oli pakko saada

Panin arvan taskuun ja juomat laskuun

Huusin, ettei mua mikään kaada

Onnea, mikä on sen taksa

Sille pystytät salkoo rystyset valkoisina, kunnes et enää jaksa

Onnea

Onnea

Ik zal je het kaartje laten zien

Ik heb alle vloeistoffen in een kleine zak gedaan

Ik skate door de poort

Hij piept niet, eindelijk was er een riem

Feestjes met cognac, ik ga alleen naar het café

Ik heb een beschermende deken nodig voor de hop, het moet nacht zijn

Je vermijdt de aanraking

In de keuken kijk je naar de vloer

Zo ben ik lastig, teruggetrokken, ik wil altijd alles

Slovares op cassette, aan het einde van de nacht waar we kussen

Koirantube jungles, wereldvrede sessies en

Succes natuurlijk

ik moest het hebben

Ik stopte de loten in mijn zak en de drankjes op de rekening

Ik schreeuwde dat niets me zou omverwerpen

Succes, wat is de prijs ervoor

Je kunt er je knokkels op leggen in het wit

Totdat je er niet meer tegen kunt

Ik weet hoe het voelt om altijd in een nieuwe stad te landen

Op zoek naar een geldautomaat, misschien een taxi nemen naar het centrum

Ik weet nog steeds niets van je en ik raak in paniek

Ik raakte het elektrische schild zoals een vogel een luchthavenraam raakt

Je ontwijkt de aanraking, ik herinner me wanneer je de vloer raakte

In de kast van de feestzaal hield ik van je zoals ik nog nooit van iemand heb gehouden

Het vliegtuig stijgt op, ik roep in de mouw van mijn wollen jas «Iemand help!»

Hij verloor, maar langzaam zakt hij weg in een vreemd gezicht in het lawaai

Je moest geluk hebben

Ik stak het lot in mijn zak en zette de drankjes op de rekening

Ik schreeuwde dat niets me zou omverwerpen

Succes, wat is de prijs ervoor

Je staat daar met witte knokkels tot je er niet meer tegen kunt

Gefeliciteerd

Gefeliciteerd