Talvez Se Chame Saudade - Mafalda Arnauth

Este doce recordar

Que amargamente me invade

Talvez que não tenha nome

Talvez se chame saudade

Vem da guitarra ao meu peito

E cantando vai seu pranto

Talvez se chame saudade

O que chora no meu canto

Embora na alma doa

Talvez se chame saudade

O que em nós de longe ecoa

Doutros tempos doutra idade

Talvez se chame saudade

A voz que a guitarra ecoa

Pungente suavidade

Que faz vibrar mas magoa

A guitarra e a saudade

Têm a mesma raíz

São da beirinha do mar

Da alma do meu país

Que alma do meu país

Talvez se chame saudade

Deze lieve herinnering

Dat overvalt me ​​bitter

Misschien heeft het geen naam

Misschien heet het nostalgie

Het komt van de gitaar naar mijn borst

En zingen gaat je tranen

Misschien heet het nostalgie

Wat huilt in mijn hoek

Hoewel het in de ziel pijn doet

Misschien heet het nostalgie

Wat weergalmt in ons van verre

Een andere tijd, een andere leeftijd

Misschien heet het nostalgie

De stem die de gitaar weergalmt

scherpe zachtheid

Dat trilt maar doet pijn

De gitaar en het verlangen

Hebben dezelfde wortel

Ze staan ​​aan de kant van de zee

Uit de ziel van mijn land

Welke ziel van mijn land?

Misschien heet het nostalgie