Porque Não Oiço No Ar - Mafalda Arnauth

Porque não ouço no ar a tua voz

Entre brumas e segredos escondidos

E descubro que o silêncio entre nós

São mil versos de mil cantos escondidos e sós

Porque não vejo no azul escuro da noite

Nas estrelas esse brilho que é o teu

E procuro a madrugada que me acoite

Num poema que não escrevo mas é meu

Olha o vento que se estende no caminho

E ensaia a tua dança de voar

És gaivota que só chega a fazer ninho

Quando o tempo te dá tempo para amar

Mas também se perde o tempo que se tem

P’ra gastar só quando chega a Primavera

Veste um fato de saudade amor e vem

Que é Inverno, mas eu estou à tua espera

Omdat ik je stem in de lucht niet hoor

Tussen nevels en verborgen geheimen

En ik ontdek dat de stilte tussen ons

Er zijn duizend verzen uit duizend verborgen en eenzame hoeken

Omdat ik niet zie in het donkerblauw van de nacht

In de sterren die schijnen, dat is van jou

En ik zoek de vroege ochtend die me raakt

In een gedicht dat ik niet schrijf, maar het is van mij

Kijk naar de wind die zich langs het pad uitstrekt

En oefen je vliegdans

Je bent een zeemeeuw die alleen een nest maakt

Wanneer tijd je tijd geeft om lief te hebben

Maar je verliest ook de tijd die je hebt

Alleen uitgeven als de lente aanbreekt

Draagt ​​een longing suit, love and come

Dat het winter is, maar ik wacht op je