Bendito Fado, Bendita Gente - Mafalda Arnauth

Bendita esta forma de vida

Por mais estranha que seja

Não há outra maior…

Bendita travessa da palha

A de uns olhos garotos

Onde o fado é loucura

Bendita essa rosa enjeitada

Rosa branca delicada

Ou rosinha dos limões

Bendito miúdo da Bica

Bendigo a história que fica

Do pulsar dos corações

Bendito fado

Corridinho ou compassado

Choradinho ou bem gingado

Em desgarrada singular

Bendito fado

Bendita gente

No seu estilo tão diferente

Numa fé que não desmente

A sua sina de cantar

Bendito fado, bendita gente

Bendita a saudade que trago

Que de tanto andar comigo

Atravessa a minha voz

Bendito o amor que anda em fama

Numa teia de enganos

Ou feliz, qual água que corre

Bendita rua dos meus ciúmes

Do silêncio ao desencanto

Não há rua mais bizarra

Benditas vozes que cantam

Até que a alma lhes doa

Pois foi Deus que os fez assim

REFRÃO

Bendita velha tendinha

De uma velha Lisboa

Sempre nova e com gajé

Bendita traça calé

Carmencita linda graça

Tão bonita a tua fé

Bendito presente e passado

De mãos dadas num verso em branco

À espera de um futuro

Bendigo essas almas que andam

Uma vida à procura

De um luar que vem do céu

Gezegend is deze manier van leven

Hoe vreemd het ook is

Er is geen andere grotere…

Gezegende stroschotel

Uit een paar jongensogen

Waar fado waanzin is

Gezegend is deze verlaten roos

delicate witte roos

Of limoenroos

Gezegend jongetje uit Bica

Ik zegen het verhaal dat overblijft

Uit de hartslag

gezegende fado

joggen of tempo

Huilen of waggelen

In een enkelvoud

gezegende fado

gezegende mensen

In jouw stijl zo anders

In een geloof dat niet verloochent

Jouw lot om te zingen

Gezegende fado, gezegende mensen

Gezegend is het verlangen dat ik breng

Hoe zit het met zo veel met mij wandelen?

Kruis mijn stem

Gezegend is de liefde die in roem wandelt

In een web van bedrog

Of gelukkig, wat voor water stroomt er

gezegende straat van mijn jaloezie

Van stilte tot onttovering

Er is geen bizarre straat meer

Gezegende stemmen die zingen

Totdat de ziel ze geeft

Omdat het God was die ze zo gemaakt heeft

REFREIN

gezegende oude kraam

Uit een oud Lissabon

Altijd jong en met gajé

gezegende mot calé

Carmencita mooie genade

Je geloof is zo mooi

Gezegend heden en verleden

Hand in hand op een blanco vers

Wachten op een toekomst

Ik zegen deze zielen die lopen

een leven op zoek

Van een maanlicht dat uit de lucht komt