Até Logo, Meu Amor - Mafalda Arnauth

Ando cansada das horas que não vivo

De calar dentro de mim a solidão

Das promessas e demoras sem motivo

E de sempre dizer sim em vez de não

Morro em cada despedida ao abandono

Paro o tempo à tua espera nos desejos

A estação da minha vida é o Outono

Não existe primavera sem teus beijos

Ergo a minha voz aos céus teimosamente

E depois deste meu rogo ao Deus Senhor

Não sei se te diga adeus ou, simplesmente

Deva dizer-te até logo, meu amor

Ik ben moe van de uren dat ik niet leef

Om de eenzaamheid in mij tot zwijgen te brengen

Van beloften en vertragingen zonder reden

En zeg altijd ja in plaats van nee

Ik sterf bij elk afscheid van verlating

Ik stop de tijd die op je wacht in de verlangens

Het seizoen van mijn leven is de herfst

Er is geen lente zonder jouw kussen

Ik verhef mijn stem koppig naar de hemel

En daarna mijn gebed tot God de Heer

Ik weet niet of ik afscheid van je moet nemen of gewoon

Ik zou afscheid moeten nemen, mijn liefste