Mundo Disperso - Luis Alberto Spinetta

Una mancha más un pie dan una tierra, una tierra dorada

Y un filo en tu esfera intocable dan un clon, es el clon de la nada.

Sólo prueba, prueba reunir el mundo disperso

Sólo prueba, prueba reunirlo…

Las almas más las horas dan una vida que no puede quedarse

Y un deseo más un amanecer pueden dar un igloo, y que a la vez sea cierto

Y prueba, prueba reunir el mundo disperso

Prueba, prueba reunirlo sin amor…

Nada por aquí, nada por allá

Hoy se han marchado las sirenas

Se han ido a las aguas, a las aguas imbebibles

No veo la hora de salirme de aquí

Tu tacto más la masa estelar dan, por fin, un teatro ilusorio

Y un mago y la dulce grieta dan un sombrero en el que zambullirse

Y prueba, prueba reunir el mundo disuelto

Sólo prueba, prueba reunirlo sin amor… Olvida mis heridas, piedras cerradas

que se alejan para siempre…

Uno sumado a dos son seis, ya que mi dos es doble, y mi uno también

Y la belleza más un tren que pasa dan, por fin, un testigo incierto

Y prueba, prueba reunir el mundo disperso, sólo prueba, prueba reunir el mundo

disuelto, sólo prueba prueba reunirlo, sólo prueba, intenta…

Een plek plus een voet geeft een land, een gouden land

En een randje in je onaantastbare bol geeft een kloon, het is de kloon van niets.

Probeer het gewoon, probeer de verstrooide wereld te herenigen

Probeer het maar eens, probeer het in elkaar te zetten...

De zielen plus de uren geven een leven dat niet kan blijven

En een wens plus een zonsopgang kan een iglo geven, en tegelijkertijd waar zijn

En probeer, probeer de verstrooide wereld te herenigen

Probeer, probeer het samen te brengen zonder liefde...

Niets hier in de buurt, niets daar

Vandaag zijn de sirenes vertrokken

Ze zijn naar de wateren gegaan, naar de ondrinkbare wateren

Ik kan niet wachten om hier weg te gaan

Je aanraking plus de stellaire massa geven eindelijk een illusoir theater

En een tovenaar en zoete crack geven een hoed om in te duiken

En probeer, probeer de opgeloste wereld te herenigen

Probeer het gewoon, probeer het te verzamelen zonder liefde... Vergeet mijn wonden, gesloten stenen

die voor altijd verdwijnen...

Eén opgeteld bij twee is zes, aangezien mijn twee dubbel is, en mijn één ook

En schoonheid plus een passerende trein geven, eindelijk, een onzekere getuige

En probeer, probeer de verstrooide wereld te herenigen, probeer gewoon, probeer de wereld te herenigen

opgelost, probeer het gewoon te verzamelen, probeer het gewoon, probeer ...