Atado A Tu Frontera - Luis Alberto Spinetta

En la inconsolable noche tu voz

Aullando me guía

Yo solo estoy atado a tu frontera…

Algo se acumula en mí

Lo siento, ya no tengo remedio…

Yo solo estoy atado a tu frontera…

¿Por qué tu corazón brilló sin parar

Y luego se detuvo allí?

¿Por qué las estrellas giran

Brillan y luego explotan?

Tus ojos son lunas, dos lunas

Dos lunas que envuelven mi alma…

Yo solo estoy atado a tu frontera…

Amor, ya no temo morir

Solo espero que Dios tenga tu gracia

Yo siempre estoy atado a tu frontera…

¿Y cómo derivó en hielo el amor?

¿Y cómo ya no quieres volar?

¿Cómo es qué prefieres quedarte dormida

En un mundo muerto?

Y es que vas a saber por fin…

Como evolucionó

Tu sociedad

Tu bien

Tu pompa…

Vas a mirar

Por fin

Como se capacitó

Tu corazón

Creador de páramos…

Mi luz no existe, no existe, no existe…

Porque estuvo corriendo

Siempre alrededor de tu frontera…

Si acaso las nubes violetas

Se escapan formando mis huesos …

Será que estoy atado a tu frontera…

¿Por qué tu corazón brilló sin parar

Luego se detuvo al fin?

¿Por qué las estrellas giran

Brillan y luego explotan?

Y es que vas a saber por fin

Como se desmoronó…

Tu condición

De ser

Impecable

Vas a saber por fin…

Como se constituyó

Tu corazón

Creador

De páramos…

¿Y cómo es que no quieres ver

A los hombres en su lucha cruel

Y además contener la ira del mar?

¿Cuando entenderás

Que así respira tu ambición tan loca?

Y es que vas a saber por fin

Como evolucionó

Tu sociedad

Tu bien, tu pompa…

Vas a mirar por fin

Como se capacitó

Tu corazón

Creador de páramos…

Y vas a saber por fin

Como evolucionó tu corazón…

Y es que vas saber por fin

Como se capacitó

Tu corazón creador de páramos…

Vas a salir a ver tu bolita de cristal

Y así pulir y redondear tu idea…

In de ontroostbare nacht jouw stem

gehuil gids me

Ik ben alleen gebonden aan jouw grens...

Er bouwt zich iets in mij op

Het spijt me, ik heb geen keus...

Ik ben alleen gebonden aan jouw grens...

Waarom straalde je hart eindeloos

En daar hield het dan op?

waarom draaien de sterren?

Ze gloeien en exploderen dan?

Je ogen zijn manen, twee manen

Twee manen die mijn ziel omhullen...

Ik ben alleen gebonden aan jouw grens...

Liefs, ik ben niet langer bang om te sterven

Ik hoop alleen dat God je genade heeft

Ik ben altijd gebonden aan jouw grens...

En hoe veranderde liefde in ijs?

En hoe wil je niet meer vliegen?

hoe val jij het liefst in slaap

In een dode wereld?

En het is dat je eindelijk zult weten ...

hoe het evolueerde

jouw samenleving

Jij goed

jouw pracht...

je gaat kijken

Tenslotte

hoe ben je opgeleid?

Je hart

Woestenlandmaker…

Mijn licht bestaat niet, bestaat niet, bestaat niet...

omdat hij aan het rennen was

Altijd rond uw grens...

Als de violette wolken

Ze ontsnappen aan het vormen van mijn botten...

Zou het kunnen dat ik aan uw grens gebonden ben...

Waarom straalde je hart eindeloos

Toen hield het eindelijk op?

waarom draaien de sterren?

Ze gloeien en exploderen dan?

En het is dat je het eindelijk zult weten

Hoe het uit elkaar viel...

jouw conditie

van zijn

Onberispelijk

Je zult het eindelijk weten...

Hoe was het samengesteld?

Je hart

Schepper

van heide...

En hoe komt het dat je het niet wilt zien?

Aan de mannen in hun wrede strijd

En ook de toorn van de zee bevatten?

wanneer zul je het begrijpen?

Is dat hoe je ambitie zo gek ademt?

En het is dat je het eindelijk zult weten

hoe het evolueerde

jouw samenleving

Je goed, je pracht...

je zult eindelijk kijken

hoe ben je opgeleid?

Je hart

Woestenlandmaker…

En je zult het eindelijk weten

Hoe is je hart geëvolueerd?

En het is dat je het eindelijk zult weten

hoe ben je opgeleid?

Je heidescheppende hart...

Je gaat naar buiten om je kleine glazen bol te zien

En zo je idee oppoetsen en afronden...