Flecha Zen - Luis Alberto Spinetta

Guiándome por sombras

Ya mi dolor como todo se fue

El cielo debe existir

En alguna parte sin miedo

Yo siento luz ambarina

Siempre fue el halo

Eterno del amor

Siglos desiertos bajo mis pies

Los hombres del mal

Los hombres del bien

Que pueden ya ofrecer

No me espera un mundo de tumbas

Sino un modo de viajar

Y llegar así hasta tu umbral

Rituales y fobias

Tanto hay que aprender

Tu ya no me oyes

El sol se ha disuelto

Y los hombres se borraran

Entre las miserias

Y el ruido

Tu amor conmigo vendrá

Gotas tristes de tu amor por mi

Búscame

Pero búscame

Búscame

Por favor

Siglos desiertos

Tragándome los pies

Los hombres del mal

Los hombres del bien

Que pueden ya ofrecer

No me aguarda un mundo de tumbas

Sino un modo de viajar

Hasta ser así una flecha Zen

Así una flecha Zen…

Así una flecha Zen…

Así una flecha Zen

Mij ​​door schaduwen leiden

Nu is mijn pijn alsof alles weg is

de hemel moet bestaan

ergens niet bang

Ik voel amber licht

Het was altijd de halo

Eeuwig van liefde

Verlaten eeuwen onder mijn voeten

de mannen van het kwaad

De mannen van goed

Wat kunnen ze al bieden?

Ik verwacht geen wereld van graven

maar een manier van reizen

En bereik je drempel zo

rituelen en fobieën

zoveel te leren

je hoort me niet meer

de zon is opgelost

En de mannen zullen worden gewist

tussen de ellende

en het lawaai

jouw liefde met mij zal komen

droevige druppels van je liefde voor mij

vind me

maar vind mij

vind me

Alsjeblieft

verlaten eeuwen

mijn voeten slikken

de mannen van het kwaad

De mannen van goed

Wat kunnen ze al bieden?

Er wacht mij geen wereld van graven

maar een manier van reizen

Om zo een Zen-pijl te zijn

Dus een Zen-pijl...

Dus een Zen-pijl...

Dus een Zen-pijl