Afternoons - Lori McKenna

What am I to do with my afternoons

What am I to do with my evenings

Without you, without you

I’ve never gotten used to these endings

You must have thought it better for us both

You thought it would be fair to let me choke

What am I to do with my afternoons

What am I to have for dinner

I turn my head for you and extend my hand, oh If only I could touch you, I would feel better

And this loneliness can be such a curse

I never thought you’d be the one to go first

What am I to do now that I wait for you

And you are the one who’s off somewhere

Wait for me, wait for me What if I can’t find you when I get up there

This loneliness, it — it is such a curse

Who ever thought you’d be the one to go first

What am I to do…

What am I to do with my afternoons…

Wat moet ik doen met mijn middagen?

Wat moet ik met mijn avonden?

Zonder jou, zonder jou

Ik ben nooit gewend geraakt aan deze eindes

Je had het vast beter voor ons allebei gedacht

Je dacht dat het eerlijk zou zijn om me te laten stikken?

Wat moet ik doen met mijn middagen?

Wat moet ik eten?

Ik draai mijn hoofd voor je en strek mijn hand uit, oh als ik je maar kon aanraken, zou ik me beter voelen

En deze eenzaamheid kan zo'n vloek zijn

Ik had nooit gedacht dat jij degene zou zijn die als eerste zou gaan

Wat moet ik doen nu ik op je wacht?

En jij bent degene die ergens weg is

Wacht op mij, wacht op mij Wat als ik je niet kan vinden als ik daar opsta?

Deze eenzaamheid, het is zo'n vloek

Wie had ooit gedacht dat jij degene zou zijn die als eerste zou gaan

Wat moet ik doen…

Wat moet ik doen met mijn middagen...