Tracks of Decay - Light This City

Here comes the train

Pained and wailing

Eye focused on you warily

But still unblinking

Is this the one I’m supposed to bring

For this next journey

Endless and complex

Injuries you’ll never be prepared to dress

A hundred stops you’ll sleep away

Then wake to wish you hadn’t and

You take your time packing light

I never could comprehend

How it took you hours to finally end

Up with a list of twenty forgotten things

To the naive eye not the headlight

You might appear to actually care for something

But you’re not guarding this life with your own

Just risking mine

What a fucking waste

This time

Remember when I said you were bound to make another mistake

Was it stupidity or a self-fulfilling prophecy

Self-fulfilled

I should say

Unless you were planning on

One more fuck up today

Another idiot’s dance

Are we just supposed to watch and laugh

We’re far from amused

In fact we might as well be lying on the tracks

Here comes the crash

Too fast to catch my heart

Propelled from my chest while my body

Lurched and halted with the brakes

While everything else seems to slow around me

I can’t believe this is happening again

I was never meant to be here

I complain

Because for a moment the ride was steady

But your devastation was inevitable

Expected

Yet unavoidable

Like the cycle of natural wildfire

The peril is far too close

To allow any delay in my stride

The deaths and wounds are far too real

For me just to stand and gape

Wide-eyed

Like the crowd

That can’t help themselves

Or us

I’m sorry

But I won’t be entertained by your train wreck life

Will it be neglect or abuse

That puts you underground

Your tracks are sore from overuse

And they’re finally wearing down

A scar for every accident

New waste to block the way

All aboard your train wreck life

Last stop

Tracks of decay

Hier komt de trein

Gepijnigd en jammerend

Oog gericht op jou, behoedzaam

Maar nog steeds niet knipperend

Is dit degene die ik moet meenemen?

Voor deze volgende reis

Eindeloos en complex

Blessures die je nooit voorbereidt om je aan te kleden

Honderd stops slaap je weg

Word dan wakker om te wensen dat je dat niet had gedaan en

Je neemt de tijd om licht in te pakken

Ik heb het nooit kunnen begrijpen

Hoe het je uren kostte om eindelijk te eindigen

Omhoog met een lijst van twintig vergeten dingen

Voor het naïeve oog, niet de koplamp

Het kan lijken alsof je ergens om geeft

Maar je bewaakt dit leven niet met je eigen leven

Gewoon de mijne riskeren

Wat een verspilling

Deze keer

Weet je nog dat ik zei dat je zeker nog een fout zou maken

Was het domheid of een self-fulfilling prophecy?

Zelfvervuld

Ik zou moeten zeggen

Tenzij je van plan was

Nog een fuck up vandaag

Weer een idioot dans

Moeten we gewoon kijken en lachen?

We zijn verre van geamuseerd

In feite kunnen we net zo goed op de sporen liggen

Hier komt de crash

Te snel om mijn hart te veroveren

Uit mijn borst gestoten terwijl mijn lichaam

Slingerde en stopte met de remmen

Terwijl al het andere om me heen lijkt te vertragen

Ik kan niet geloven dat dit weer gebeurt

Het was nooit de bedoeling dat ik hier was

Ik klaag

Omdat de rit even stabiel was

Maar je verwoesting was onvermijdelijk

Verwacht

Toch onvermijdelijk

Zoals de cyclus van natuurlijke natuurbranden

Het gevaar is veel te dichtbij

Om vertraging in mijn pas toe te staan

De doden en wonden zijn veel te echt

Voor mij om gewoon te staan ​​en te gapen

grote ogen

Zoals de menigte

Dat kan zichzelf niet helpen

Of ons

Mijn excuses

Maar ik zal niet worden vermaakt door je leven in een treinwrak

Wordt het verwaarlozing of misbruik?

Dat zet je onder de grond

Je sporen zijn pijnlijk door overmatig gebruik

En ze slijten eindelijk

Een litteken voor elk ongeval

Nieuw afval om de weg te blokkeren

Allemaal aan boord van je treinwrakleven

Laatste halte

Sporen van verval