Fear of Heights - Light This City

At times

When my mind wanders with my feet

My thoughts reach their destination before my body

Like a recurring dream

I find myself traveling to lands I thought beyond my reach

So new and different from my actual hideaway

And before I return to that same familiar gate

Words come together magnetically

Clearing way through the mess of obscurity

The knot of doubts restraining me

They form perfect letters to you in my imagination

And when finally confessed

Grant my release

Bodies bare of pretence

Timid and undressed

Do you mean to win me with these praises and offenses

Why ignore me if you profess to adore me

I didn’t think you could stand the sight of me

At least you spoke honestly

My refusal was based on damaged pride

Not an aversion to your advances

Obsessed with visions of the world

Of night in distant places

What lies outside of constancy

Outside of these fences

Passing the blurry lights

It’s not my eyes

It’s the world that’s unfocused

Distracted

I’m well acquainted with your inelegance and vice

You’re still more graceful than the night

That falls in each city with a sprawling indelicacy

I’m straying further from home

From my safe routine

And you’re trying to find your own

Can you blame me for inexperience

Just listen

It’s all the same

Bodies bare of pretence

Timid and undressed

Do you mean to win me with these praises and offenses

Why ignore me if you profess to adore me

Somehow I’ve been lifted high above the tops of trees

From this frightening height

The buildings seem to be flattened in the streets

I tell myself

Don’t look down

There’s no way to plummet charmingly

And when I do I know you’ll say

What a pity

She’s just not what I expected her to be

But I can’t let my fear of heights get the best of me

As my mind and body journey together in a parallel reality

I realize that if I’m falling

At least I’m free

I never want my feet to take me home

Soms

Wanneer mijn gedachten afdwalen met mijn voeten

Mijn gedachten bereiken hun bestemming eerder dan mijn lichaam

Als een terugkerende droom

Ik merk dat ik reis naar landen waarvan ik dacht dat ik buiten mijn bereik lag

Zo nieuw en anders dan mijn echte schuilplaats

En voordat ik terugkeer naar diezelfde vertrouwde poort

Woorden komen magnetisch samen

Een weg banen door de puinhoop van de duisternis

De knoop van twijfels die me tegenhouden

Ze vormen perfecte brieven aan jou in mijn verbeelding

En toen eindelijk bekend

Verleen mijn vrijlating

Lichamen zonder schijn

Timide en uitgekleed

Bedoel je me te winnen met deze lofprijzingen en beledigingen?

Waarom zou je me negeren als je beweert van me te houden?

Ik dacht niet dat je mij zou kunnen zien

Je hebt tenminste eerlijk gesproken

Mijn weigering was gebaseerd op beschadigde trots

Geen afkeer van je avances

Geobsedeerd door visioenen van de wereld

Van de nacht in verre oorden

Wat buiten constantheid ligt

Buiten deze hekken

Voorbij de wazige lichten

Het zijn niet mijn ogen

Het is de wereld die ongericht is

Afgeleid

Ik ben goed bekend met je onelegantie en ondeugd

Je bent nog steeds sierlijker dan de nacht

Dat valt in elke stad met een uitgestrekte indelicatesse

Ik dwaal verder van huis af

Uit mijn veilige routine

En je probeert je eigen te vinden

Kun je me de schuld geven van onervarenheid?

Luister gewoon

Het is allemaal hetzelfde

Lichamen zonder schijn

Timide en uitgekleed

Bedoel je me te winnen met deze lofprijzingen en beledigingen?

Waarom zou je me negeren als je beweert van me te houden?

Op de een of andere manier ben ik hoog boven de toppen van bomen getild

Vanaf deze angstaanjagende hoogte

De gebouwen lijken plat op straat te liggen

Ik zeg tegen mezelf

Kijk niet naar beneden

Er is geen manier om charmant te kelderen

En als ik dat doe, weet ik dat je zult zeggen:

Wat jammer

Ze is gewoon niet wat ik verwachtte dat ze zou zijn

Maar ik kan mijn hoogtevrees niet de overhand laten krijgen

Terwijl mijn lichaam en geest samen op reis gaan in een parallelle realiteit

Ik realiseer me dat als ik val

Ik ben tenminste vrij

Ik wil nooit dat mijn voeten me naar huis brengen