Remains of the Gods - Light This City

If you still don’t believe that I can restore myself under your crown

Then watch me as I decapitate this serpent head of vanity

I used to be wary of you

Now I’ll make your skin crawl at the thought of me

You once thought me a fool

But titles change so easily

As you’ll see now

Who’s the fool and who is king

Who’s dying and who’s triumphing

You’ll learn your lesson from a monster once defied by none

And now I’m finally able to say you all share this common trait

Her heart was cold long before her eyes made her stone

You’ll see

They’ll tell this story for ages to come

She didn’t see me hovering above her like the halo she abandoned

Likewise I never laid eyes on the scales of her skin

My dexterity terrified her

I charmed the blood right out of her neck

And while her body collapsed to the floor

I grabbed a hold of her head

Held it up

Dripping

To it’s own reflection

And forced her to behold her internal demon

My battle cry will always echo in her death rattle

And now I’m finally able to say you all share this common trait

Her heart was cold long before her eyes made her stone

You’ll see

They’ll tell this story for ages to come

As I left

You seemed so certain that I would falter

But you mistook my confidence for pride

I never boast of bloodshed unless I have the heads to prove my slaughter

And with her once writhing skull in my grasp at long last

And with her wretched, glaring visage burned into my shield

And with the knowledge that I’m stronger than you’ll ever be

It’s time to regain my throne

I’ll cut a crown of serpents from her hair to replace the one you used to wear

Als je nog steeds niet gelooft dat ik mezelf kan herstellen onder jouw kroon

Kijk dan naar mij terwijl ik dit slangenhoofd van ijdelheid onthoofd

Ik was op mijn hoede voor jou

Nu laat ik je huid kruipen bij de gedachte aan mij

Je dacht ooit dat ik een dwaas was

Maar titels veranderen zo gemakkelijk

Zoals je nu zult zien

Wie is de dwaas en wie is de koning?

Wie gaat er dood en wie overwint?

Je leert je les van een monster dat ooit door niemand werd getrotseerd

En nu kan ik eindelijk zeggen dat jullie allemaal deze gemeenschappelijke eigenschap delen

Haar hart was koud lang voordat haar ogen haar steen maakten

Je zult het zien

Ze zullen dit verhaal nog lang vertellen

Ze zag me niet boven haar zweven zoals de halo die ze achterliet

Evenzo heb ik nooit de schubben van haar huid gezien

Mijn behendigheid maakte haar doodsbang

Ik heb het bloed recht uit haar nek gecharmeerd

En terwijl haar lichaam op de grond instortte

Ik greep haar hoofd vast

Hield het omhoog

druipend

Naar zijn eigen reflectie

En dwong haar haar interne demon te aanschouwen

Mijn strijdkreet zal altijd weerklinken in haar doodsrammel

En nu kan ik eindelijk zeggen dat jullie allemaal deze gemeenschappelijke eigenschap delen

Haar hart was koud lang voordat haar ogen haar steen maakten

Je zult het zien

Ze zullen dit verhaal nog lang vertellen

Toen ik wegging

Je leek zo zeker dat ik zou wankelen

Maar je zag mijn vertrouwen aan voor trots

Ik schep nooit op over bloedvergieten, tenzij ik de hoofden heb om mijn slachting te bewijzen

En met haar ooit kronkelende schedel in mijn greep, eindelijk

En met haar ellendige, in het oog springende gezicht in mijn schild gebrand

En met de wetenschap dat ik sterker ben dan jij ooit zult zijn

Het is tijd om mijn troon terug te winnen

Ik zal een slangenkroon uit haar haar knippen ter vervanging van degene die je vroeger droeg