Un monde étrange - Les Sages Poètes De La Rue

J’ai croisé des personnes dures commes des armes

J’en ai croisé d’autres dont la vie était un drame

Là-bas dans les villes, ils se battent pour du papier

Si t’es docile, ils te poussent dans leur guêpier

Donc si je dors, je suis mort

Je dois être fort, imposer mon corps dans le décor

L’ambiance est glacée, tous les gens sont stress

En premier je bouge, sinon c’est eux qui me blessent

J’en fais l’enfer, aux blairs de mon ère

Qui ne veulent pas de ma terre comme mère dans leur prochain millénaire

Oh aïe aïe aïe, dans un style reggae, voici la racaille

J’ai gaiement parcouru les sentiers perdus

Des filles du monde entier, me voir étaient venues

Et pour elles, je suis devenu un spirituel symbole

Mes mots sur elle, coulaient tel du lait dans un bol

Mais ces folles m’ont trahi par leur comportement étrange

M’ont haï, moi qui voulait être ange

Oh oui que ce monde est étrange, mon frère

Il fut écrit dans l’histoire de l’homme

Que sa femme l’aurait par l’effet d’une pomme

La douce Eve a vu la vérité

Découvre le visage, de sa nudité

Le monde est alors devenu étrange

Le corps de l’humain consta-constamment change

Le mal fait la différence, l’homme encourage la différence

Alors pense, j’ai découvert que le monde dans lequel je vis

N’est donc pas compris, passe-moi le cierge qui alimentera ma vie

C’est dur à dire mais cet homme ne t’aime pas

Mais le plus alarmant c’est qu’il ne te connaît pas

Vois-tu il y a une chose que jamais je n’oublie

C’est que Dieu sauva l’homme en donnant sa vie

Certains font l’effort par l’attitude qui change

Mais je constate que ce monde est étrange

Ik heb mensen ontmoet die zo sterk zijn als wapens

Ik ontmoette anderen wiens leven een drama was

Beneden in de steden vechten ze om papier

Als je volgzaam bent, duwen ze je in hun val

Dus als ik slaap, ben ik dood

Ik moet sterk zijn, mijn lichaam opleggen op het toneel

De atmosfeer is bevroren, alle mensen zijn gestrest

Eerst beweeg ik, anders doen ze me pijn

Ik maak er een hel van, tot de blairs van mijn tijd

Wie wil mijn land niet als moeder in hun volgende millennium?

Oh ouch ouch ouch, in een reggae-stijl, hier komt het uitschot

Ik heb vrolijk de verloren paden bewandeld

Meisjes van over de hele wereld kwamen naar me toe

En voor hen werd ik een spiritueel symbool

Mijn woorden over haar, vloeiden als melk in een kom

Maar deze gekke vrouwen hebben me verraden door hun vreemde gedrag

Haatte me, ik die een engel wilde zijn

Oh ja, deze wereld is vreemd, mijn broer

Het is geschreven in de geschiedenis van de mens

Dat zijn vrouw hem zou hebben door het effect van een appel

Lieve Eva zag de waarheid

Onthul het gezicht, van zijn naaktheid

De wereld werd toen vreemd

Het menselijk lichaam verandert voortdurend-constant

Het kwaad maakt het verschil, de mens moedigt het verschil aan

Dus denk, ik heb ontdekt dat de wereld waarin ik leef

Wordt daarom niet begrepen, geef me de kaars die mijn leven zal voeden

Het is moeilijk te zeggen, maar deze man houdt niet van je

Maar het meest verontrustende is dat hij je niet kent

Zie je dat er één ding is dat ik nooit vergeet?

Het is dat God de mens redde door zijn leven af ​​te leggen

Sommigen spannen zich in door de houding die verandert

Maar ik zie dat deze wereld vreemd is