La force est dans le peuple - Les Sages Poètes De La Rue

J’n’ai foi qu’en une force: celle du peuple, elle est révolutionnaire

Sors dehors, va dans un quartier populaire et regarde, au-delà de l’apparence

des bâtiments insalubres ou des déchets mis en évidence

Tu verras la soif de vivre, c’est ici qu’l’espoir réside

Pire, c’est ici que l’histoire s'écrit

Des adolescents tapent le ballon dans un square la nuit

Jour de marché, route barrée, regarde la vie

Mille couleurs, pleins de formes et c’est pas fini

Certains se plaignent des odeurs, n’aiment pas le bruit

Mais que sommes-nous à part des microbes et des bactéries?

«Ça faisait longtemps que tu voulais dire ça hein?

«Bah voilà j’l’ai dit

La révolution amène l'évolution dans la peine

Plus de solutions à part pas la haine, la force est dans le peuple

Quand tu remportes une compétition, dit-toi que c’est le peuple

Quand tu gagnes les élections, n’oublie pas que c’est le peuple

Si la société se bouge, c’est encore le peuple

Et si on vend autant de disques, n’est-ce donc pas grâce au peuple?

C’est vrai parfois j’admire c’que fait le peuple

Mais j’suis pas démagogue, le rap est ma drogue

J’peux mourir pour toi si t’es ma dog

C’est la loi, c’est la règle, dans la rue c’est la dote

Tu deviens vite un adepte si comme moi tu l’adoptes

Tu la votes comme un putain de projet de loi politique

Mes négros critiquent depuis l'époque néolithique

Les plus intelligent construisent, les plus fous conspirent

Les rageux détruisent, faut des sous qu’on se tire avant le crash

La force est dans le peuple mais pour l’instant il danse peu

Je dois dire qu’il vit entre violence et peur de finir dans le feu

Dans ce jeu plus on avance, c’est de pire en pire, dangereux

Quand je repense aux victimes sur qui on tire

Mon crayon pleure en rayant morts

Pères, mères, fils innocents ou martyrs

À peine né, certains n’ont le choix qu’entre mourir ou partir

Et les dirigeants du monde

Eux sont au chaud n’ont pas à se plaindre

Même si dans leurs empires

Des populations entières n’ont pas de pain

Qui vois-tu sur les chantiers à 6 h du mat, le cœur à l’ouvrage?

Quelles sont ces voix cachées derrière les sondages?

Ce sont celles du peuple, celui qui réunit riches et puis minorités

Qui vit les difficultés de la réalité

La force est dans le peuple lorsqu’il est solidaire

Et mobilisé pour une cause elle devient révolutionnaire

C’est un fait, et surtout pas un fiction

(Mais malheureusement trop souvent le mot peuple rime avec friction !)

Ik heb maar vertrouwen in één kracht: die van het volk, dat is revolutionair

Ga naar buiten, ga naar een populaire buurt en kijk verder dan het uiterlijk

onhygiënische gebouwen of gemarkeerd afval

Je zult de dorst naar het leven zien, hier ligt de hoop

Erger nog, hier is het verhaal geschreven

Tieners trappen 's nachts de bal in een vierkant

Marktdag, weg geblokkeerd, kijk naar het leven

Duizend kleuren, veel vormen en het is nog niet voorbij

Sommigen klagen over geuren, houden niet van het lawaai

Maar wat zijn we anders dan ziektekiemen en bacteriën?

'Dat wil je al heel lang zeggen, hè?

"Nou, hier zei ik het"

Revolutie brengt evolutie in pijn

Geen oplossingen meer behalve geen haat, de kracht zit in de mensen

Als je een wedstrijd wint, zeg dan tegen jezelf dat het de mensen zijn

Als je de verkiezingen wint, vergeet dan niet dat het de mensen zijn

Als de samenleving beweegt, zijn het nog steeds de mensen

En als we zoveel platen verkopen, is dat dan niet dankzij de mensen?

Het is waar dat ik soms bewonder wat de mensen doen

Maar ik ben geen demagoog, rap is mijn drug

Ik kan voor je sterven als je mijn hond bent

Het is de wet, het is de regel, op straat is het de bruidsschat

Je wordt snel een volger als je het, net als ik, overneemt

Je stemt erop als een verdomde politieke rekening

Mijn provence bekritiseren sinds de neolithische tijd

De slimste constructie, de gekste samenzwering

De haters vernietigen, we hebben geld nodig voor de crash

De kracht zit in de mensen maar voorlopig dansen ze niet veel

Ik moet zeggen dat hij leeft tussen geweld en angst om in het vuur te belanden

In dit spel, hoe verder je komt, het wordt erger en erger, gevaarlijker

Als ik terugdenk aan de slachtoffers die werden neergeschoten

Mijn potlood huilt dood krabben

Vaders, moeders, onschuldige zonen of martelaren

Nauwelijks geboren, sommigen hebben alleen de keuze tussen doodgaan of weggaan

En wereldleiders

Ze zijn warm hoef niet te klagen

Ook al in hun rijken

Hele bevolkingsgroepen hebben geen brood

Wie zie je om zes uur 's ochtends op de vacaturesites, met een hart omhoog?

Wat zijn deze verborgen stemmen achter de peilingen?

Zij zijn die van het volk, degene die rijken en vervolgens minderheden samenbrengt

Wie leeft de moeilijkheden van de werkelijkheid?

De kracht zit in de mensen als ze samen staan

En gemobiliseerd voor een doel wordt ze revolutionair

Het is een feit, en zeker geen fictie

(Maar helaas rijmt het woord mensen maar al te vaak op frictie!)