Le train de minuit - Les Sages Poètes De La Rue

Dans le train de minuit

Des gens de toute sorte

Des noirs, des blancs

Mais peu importe

Pessimistes ou optimistes

Chacun fait son chemin sans calculer ce bon guitariste

Qui joue encore et encore (x3)

Eh yo Dan, prend le mic

Et donne lui une pièce d’or

Minuit, dans Paris souveraine

Un train nous entraîne

À travers

De ferroviaires galeries souterraines

Des lumières éclairent les murs des tunnels

Aux parois sales

Dans le wagon

Règne un silence presque paroissial

Alors que dehors

Au rythme des cliquetis

Surgissent des graffitis

Couleur or

J’suis avec Zox' et Melo P'

On est un posse bien

3 négropolitains

Dans le métropolitain

La file indienne mécanique

S’immobilise à nouveau

Toutes sortes de gens rentrent

Mais nos regards accrochent ce Joe

Guitariste traînant un ampli

Et quand les portes se sont fermées

Un air a jailli

Dieu que c’est bon

Dans le train d’entendre du son

Zoxea est de ceux qui aiment

Ce genre de relaxation

Car si on, n’avait pas ça

Ce serait le stress total

Le messie des stations

N’a pas l’outil sacerdotal

Mais juste une guitare

Avec il joue un air que j’aime

Même au mitard

Cette mélodie calmerait ta haine

Elle faisait

Dans le train de minuit

Des gens de toute sorte

Des noirs, des blancs

Mais peu importe

Pessimistes ou optimistes

Chacun fait son chemin

Sans calculer ce bon guitariste

Qui joue encore et encore (x3)

Eh yo Dan, prend le mic

Et donne lui une pièce d’or

On attendait sur le quai

Direction Pont de Sèvres

Le trafic était léger

Non ce n'était pas un rêve

Il est entré après moi

Les yeux remplis de tristesse

J’aurais voulu faire quelque chose

Pour apaiser sa peine

Les gens n’avaient pas un regard pour lui

Il jouait de la guitare

Afin de gagner sa vie

Je me rappelle de ces accords

Qui flottaient dans l’espace

La mélodie me capte

C'était vraiment vivace

J’ai encore ce brin de musique

Au fond de mon cœur

Écoute un peu comme je l’installe

Dans mon séquenceur

On ajoute les paroles

Zox' frappe la batterie

L’ambiance change

Ce morceau on lui donne une vie

Notre inspiration à la base

Vient de la rue

Avec ces bruits

De la nature inattendue

Mais ce soir c’est dans le métro

Qu’elle se réfugie

J’aurais aimé parler à cet homme

Du train de minuit

Dans le train de minuit

Des gens de toute sorte

Des noirs, des blancs

Mais peu importe

Pessimistes ou optimistes

Chacun fait son chemin

Sans calculer ce bon guitariste

Qui joue encore et encore (x3)

Eh yo Dan, prend le mic

Et donne lui une pièce d’or

L’année où il sort du mitard

Avec cette unique richesse

Sa guitare

La nuit tard

Il traîne les bars

Et s’abaisse pour jouer

Puis part avec la haine au cœur

Quand sa fierté est bafouée

Il est comme vous et moi

À base de plein de rêves

Dernier métro preneur

Il gratte

Même quand il y a grève

Pathétique ses sapes

Sont vieilles comme mes textes

Mais les textiles

Ne font pas le pur style de mec Bill

Le voir comme ça jouer style

Rien à battre du monde

Me fait penser l’espace d’une seconde

À moi dans le parc

Quelques années en arrière

Gueulant mes raps

Rêvant d’une grande carrière

Maintenant nous sommes en piste

Boulogne-lyricistes

On souhaite bonne chance

À ce bon guitariste qui jouait

Dans le train de minuit

Des gens de toute sorte

Des noirs, des blancs

Mais peu importe

Pessimistes ou optimistes

Chacun fait son chemin

Sans calculer ce bon guitariste

Qui joue encore et encore (x3)

Eh yo Dan, prend le mic

Et donne lui une pièce d’or

In de middernachttrein

Allerlei mensen

Zwarten, blanken

Maar wat maakt het uit

Pessimisten of optimisten

Iedereen gaat zijn eigen weg zonder deze goede gitarist te berekenen

Wie speelt er steeds weer (x3)

Hey yo Dan, neem de microfoon

En geef hem een ​​gouden munt

Middernacht, in het soevereine Parijs

Een trein brengt ons

Dwars door

Van ondergrondse spoorweggalerijen

Lichten verlichten de muren van de tunnels

Met vuile muren

in de wagen

Er heerst een bijna parochiale stilte

terwijl buiten

Op het ritme van de klikken

Sta graffiti op

Gouden kleur

Ik ben met Zox' en Melo P'

We zijn een goede groep

3 negers

in de metropool

Het mechanische enkele bestand

Komt weer tot stilstand

Allerlei mensen komen binnen

Maar onze ogen vallen op deze Joe

Gitarist die een versterker sleept

En toen de deuren sloten

Er klonk een deuntje

God het is goed

Tijdens het horen van geluid

Zoxea is van degenen die houden van

Dat soort ontspanning

Want als we dat niet hadden

Het zou totale stress zijn

De messias van de stations

Heeft niet de priesterlijke tool

Maar gewoon een gitaar

Met het speelt een deuntje dat ik leuk vind

Zelfs bij de mitard

Deze melodie zou je haat kalmeren

Ze was aan het doen

In de middernachttrein

Allerlei mensen

Zwarten, blanken

Maar wat maakt het uit

Pessimisten of optimisten

Iedereen gaat zijn eigen weg

Zonder deze goede gitarist te berekenen

Wie speelt er steeds weer (x3)

Hey yo Dan, neem de microfoon

En geef hem een ​​gouden munt

We zaten te wachten op het dok

Richting Pont de Sèvres

Het verkeer was licht

Nee het was geen droom

Hij kwam achter mij aan

Ogen gevuld met verdriet

Ik wilde iets doen

Om zijn pijn te verzachten

Mensen hebben niet naar hem gezocht

Hij speelde gitaar

Om de kost te verdienen

Ik herinner me die akkoorden

Wie zweefde in de ruimte?

De melodie grijpt me aan

Het was echt levendig

Ik heb nog steeds dat stukje muziek

Diep van binnen

Luister een beetje terwijl ik het instel

In mijn sequencer

We voegen de songtekst toe

Zox' sloeg de drums

De stemming verandert

Dit nummer geven we een leven

Onze inspiratie aan de basis

Komt van de straat

Met deze geluiden

Van onverwachte aard

Maar vanavond is in de metro

Laat haar toevlucht nemen

Ik had deze man graag gesproken

Van de middernachttrein

In de middernachttrein

Allerlei mensen

Zwarten, blanken

Maar wat maakt het uit

Pessimisten of optimisten

Iedereen gaat zijn eigen weg

Zonder deze goede gitarist te berekenen

Wie speelt er steeds weer (x3)

Hey yo Dan, neem de microfoon

En geef hem een ​​gouden munt

Het jaar dat hij uit de mitard komt

Met deze unieke rijkdom

zijn gitaar

s avonds laat

Hij sleept de tralies

En bukken om te spelen

Dan vertrekt met haat in mijn hart

Wanneer zijn trots verbrijzeld is

Hij is zoals jij en ik

Gebaseerd op vele dromen

Laatste metro nemer

hij krabt

Zelfs als er een staking is

Zielig zijn kleren

Zijn oud zoals mijn teksten

Maar de textiel

Doe geen pure Bill kerel-stijl

Zie hem zo'n speelstijl

Niets om de wereld te verslaan

Zet me even aan het denken

De mijne in het park

Een paar jaar terug

Mijn raps schreeuwend

Dromen van een geweldige carrière

Nu zijn we op de goede weg

Boulogne-tekstschrijvers

Wij wensen veel succes

Aan die goede gitarist die speelde

In de middernachttrein

Allerlei mensen

Zwarten, blanken

Maar wat maakt het uit

Pessimisten of optimisten

Iedereen gaat zijn eigen weg

Zonder deze goede gitarist te berekenen

Wie speelt er steeds weer (x3)

Hey yo Dan, neem de microfoon

En geef hem een ​​gouden munt