Chères Petites - Les Rita Mitsouko

Mes petites amours, je m’adresse à vous

Chères petites filles, mais écoutez-vous?

Je sais comme on en pince

Au fond de nos coeurs:

On guette le prince charmant du bonheur!

Ravissantes, pleines de force et d’espoir

Sans compter vous recherchez

Celui qui, celui pour qui

Tendre votre âme jour après jour

Et c’est vrai que l’amour

Quand il naît c’est quand même magique!

Ah!

Quand il arrive il vous enflamme

Et vous emporte haut

Dans un gigantesque brazier

Auquel il faut vite allumer

Une torche vive

Pour le conserver ce feu

Pour que il brille

Toute la vie

Pour qu’il pétille

D’un beau bruit

Chères petites filles

Vous avez vu comme moi çà

Et plus souvent qu'à son tour, quoi

Maintes fois ce feu de joie

Se changer en quelques années

En bûcher

Où sont torturés les mariés

Et c’est là, je crois surtout

Que les comptes nous baratinent:

Ils racontent qu’ils vécurent vieux

Pleins d’enfants et très heureux

D’un bonheur automatique

Qui ne meurt ni ne réssussite

Mais l’amour c’est du taf

Et çà se travaille!

Pour que çà brille

Toute la vie

Petites filles

Oh, Pensez-y!

Qu’on est responsable du feu qu’on a allumé

Responsable du feu qu’on doit garder

Tout au long tout au long des années

Responsable du feu qu’on a allumé

Dans la cime ou dans l’abîme

C’est en nous même qu’est le briquet

Il faut savoir rester aux aguets

Car on en change pas de prince

Comme on change de canapé!

On en change pas de prince

Comme on change de canapé!

Mijn kleine liefdes, ik spreek je aan

Lieve kleine meisjes, luisteren jullie?

Ik weet hoe we knijpen

Diep in ons hart:

We kijken uit naar de charmante prins van geluk!

Heerlijk, vol kracht en hoop

Om nog maar te zwijgen over je zoekt

Degene die, degene voor wie

Verzorg je ziel van dag tot dag

En het is waar dat liefde

Als hij wordt geboren, is het nog steeds magie!

Ah!

Als het gebeurt, ontsteekt het je

En je hoog brengen

In een gigantische vuurpot

Waarop het snel nodig is om aan te steken

Een levende fakkel

Om dit vuur levend te houden

Om het te laten schijnen

Al het leven

Om het te laten schitteren

Van een prachtig geluid

Lieve kleine meisjes

Je zag daar zoals ik

En vaker wel dan niet, wat?

Vele malen dat vreugdevuur

Verandering in een paar jaar

Op de brandstapel

Waar worden de bruid en bruidegom gemarteld?

En het is er, ik geloof vooral

Laat de rekeningen ons voor de gek houden:

Ze zeggen dat ze leefden om oud te worden

Vol met kinderen en heel blij

Van automatisch geluk

Die niet sterft of opstaat?

Maar liefde is werk

En het werkt!

Om het te laten schijnen

Al het leven

Jonge meisjes

O, denk er eens over na!

Dat we verantwoordelijk zijn voor de brand die we hebben aangestoken

Verantwoordelijk voor het vuur dat we moeten houden

Door alle jaren heen

Verantwoordelijk voor de brand die we hebben aangestoken

In de top of in de afgrond

Het is in onszelf dat de aansteker is

Je moet weten hoe je op je hoede moet blijven

Omdat we geen prinsen veranderen

Hoe we de bank veranderen!

We veranderen de prins niet

Hoe we de bank veranderen!