Irrelevant - Lauren Aquilina

Let’s start at the end

Becoming strangers once again

Or maybe that’s all we ever were

Do you know how it feels

To crave a body made of steel

To give your all for no return

'Cause I’ve been running marathons

While you’re still standing still

And I’d be anything for you

But I’ll never fit the bill

'Cause I’m irrelevant

You’ll be fine without me And it’s evident, it shows

And in your excellence

I forgot I used to have my own

You won’t even notice that I’m gone

You consume my thoughts

I’m not sure that I’m in yours at all

Your mind is too far gone to see

The worst part of it all

Is that I desperately still want

Someone who never wanted me

'Cause you’ve been burning bridges while

I’ve been building homes

And I’m only your everything

When you feel alone

'Cause I’m irrelevant

You’ll be fine without me And it’s evident, it shows

And in your excellence

I forgot I used to have my own

You won’t even notice that I’m

Gone

Are the days that I’ll cling to you

Throw me to the lions and start anew

And who the hell are you

For the hell you’ve put me through

Laten we bij het einde beginnen

Opnieuw vreemden worden

Of misschien is dat alles wat we ooit waren

Weet je hoe het voelt

Verlangen naar een lichaam van staal

Om alles te geven zonder terug te keren

Omdat ik marathons heb gelopen

Terwijl je nog steeds stilstaat

En ik zou alles voor je zijn

Maar ik zal nooit bij de rekening passen

Omdat ik niet relevant ben

Je redt het prima zonder mij En het is duidelijk, het blijkt

En in jouw uitmuntendheid

Ik ben vergeten dat ik die van mezelf had

Je merkt niet eens dat ik weg ben

Je verteert mijn gedachten

Ik weet niet zeker of ik wel in de jouwe zit

Je geest is te ver weg om te zien

Het slechtste deel van alles

Is dat dat ik nog steeds zo graag wil?

Iemand die me nooit wilde hebben

Omdat je bruggen hebt verbrand terwijl

Ik heb huizen gebouwd

En ik ben alleen je alles

Wanneer je je alleen voelt

Omdat ik niet relevant ben

Je redt het prima zonder mij En het is duidelijk, het blijkt

En in jouw uitmuntendheid

Ik ben vergeten dat ik die van mezelf had

Je merkt niet eens dat ik dat ben

Weg

Zijn de dagen dat ik me aan je zal vastklampen

Gooi me voor de leeuwen en begin opnieuw

En wie ben jij in godsnaam

Voor de hel dat je me hebt doorverbonden