Suddenly Strangers - Lauren Aquilina

You always knew me

Better than anyone else I’d ever met

And that’s what threw me

I think I lost myself the day you left

We used to stay up just to watch the date change to something new

Another day where I would have you

But how can it all change so fast

From everything to nothing just like that?

And all that time we’ll never get back

You know I was never scared of the end

Only the way I knew we’d pretend

Like you and I were never even friends

From talking every waking hour

To not knowing where you are now

We’re suddenly strangers

Isn’t it strange?

And in the space you used to sleep

Are all those vows we couldn’t keep

We’re suddenly strangers

Isn’t it strange?

I remember

The way you used to talk about your doubts

Like they were demons

I wonder if you still talk like that now

I used to say you were my home

But now the house is empty

And I’m sleeping alone

From talking every waking hour

To not knowing where you are now

We’re suddenly strangers

Isn’t it strange?

And in the space you used to sleep

Are all those vows we couldn’t keep

We’re suddenly strangers

Isn’t it strange?

But how can it all change so fast

From everything to nothing just like that?

And all that time we’ll never get back

You know I was never scared of the end

Only the way I knew we’d pretend

Like you and I were never even friends

From talking every waking hour

To not knowing where you are now

We’re suddenly strangers

From talking every waking hour

To not knowing where you are now

We’re suddenly strangers

Isn’t it strange?

And in the space you used to sleep

Are all those vows we couldn’t keep

We’re suddenly strangers

Isn’t it strange?

You always knew me

Better than anyone else I’d ever met

We’re suddenly strangers

Isn’t it strange?

Je hebt me altijd al gekend

Beter dan wie dan ook die ik ooit heb ontmoet

En dat is wat me gooide

Ik denk dat ik mezelf verloor op de dag dat je wegging

Vroeger bleven we op om de datum te zien veranderen in iets nieuws

Nog een dag waarop ik je zou willen hebben

Maar hoe kan het allemaal zo snel veranderen?

Van alles naar niets zomaar?

En al die tijd komen we nooit meer terug

Je weet dat ik nooit bang was voor het einde

Alleen de manier waarop ik wist dat we zouden doen alsof

Zoals jij en ik waren zelfs nooit vrienden

Van praten elk wakker uur

Om niet te weten waar je nu bent

We zijn ineens vreemden

Is het niet vreemd?

En in de ruimte waar je vroeger sliep

Zijn al die geloften die we niet konden houden?

We zijn ineens vreemden

Is het niet vreemd?

Ik herinner

De manier waarop je over je twijfels praatte

Alsof het demonen waren

Ik vraag me af of je nu nog steeds zo praat

Ik zei altijd dat je mijn thuis was

Maar nu is het huis leeg

En ik slaap alleen

Van praten elk wakker uur

Om niet te weten waar je nu bent

We zijn ineens vreemden

Is het niet vreemd?

En in de ruimte waar je vroeger sliep

Zijn al die geloften die we niet konden houden?

We zijn ineens vreemden

Is het niet vreemd?

Maar hoe kan het allemaal zo snel veranderen?

Van alles naar niets zomaar?

En al die tijd komen we nooit meer terug

Je weet dat ik nooit bang was voor het einde

Alleen de manier waarop ik wist dat we zouden doen alsof

Zoals jij en ik waren zelfs nooit vrienden

Van praten elk wakker uur

Om niet te weten waar je nu bent

We zijn ineens vreemden

Van praten elk wakker uur

Om niet te weten waar je nu bent

We zijn ineens vreemden

Is het niet vreemd?

En in de ruimte waar je vroeger sliep

Zijn al die geloften die we niet konden houden?

We zijn ineens vreemden

Is het niet vreemd?

Je hebt me altijd al gekend

Beter dan wie dan ook die ik ooit heb ontmoet

We zijn ineens vreemden

Is het niet vreemd?