Life is Long - Laura Stevenson

In the fall of my youth

I try to make it up to you

Face the masonry with knives

I try to save my little life

But all the time it fails me

Will my back be shot right through

From sitting slumped on my right side for all of my life?

It takes weeks not days to heal now, heal now

When, when I dig into my skin, the cuts are slow and shimmering

The cuts are slow and shimmering

But decade you rang

Pulled all the phonebooks out

Gather and leap again

It’s not the last time that I quit

I don’t want to be sick, I don’t want to be sick no more

This is something that I’m used to

I don’t want to be sick no more

Jot a note into the future

If you’re hiding blindly from the truth

Living lights obstruct the movement of other orbits in your view

That orbit all around you

And all the tiny frailties

I never want to go

But meteorites command me

In fragments of my foolish mind they send me

They send me

In de herfst van mijn jeugd

Ik probeer het goed te maken met je

Ga het metselwerk onder ogen met messen

Ik probeer mijn kleine leven te redden

Maar de hele tijd faalt het me

Wordt mijn rug er doorheen geschoten?

Omdat ik mijn hele leven onderuitgezakt op mijn rechterkant zat?

Het duurt weken en geen dagen om nu te genezen, genees nu

Wanneer, wanneer ik in mijn huid graaf, de sneden langzaam en glinsterend zijn

De sneden zijn langzaam en glinsterend

Maar decennium belde je

Alle telefoonboeken eruit gehaald

Verzamel en spring opnieuw

Het is niet de laatste keer dat ik stop

Ik wil niet ziek zijn, ik wil niet meer ziek zijn

Dit is iets wat ik gewend ben

Ik wil niet meer ziek zijn

Maak een notitie in de toekomst

Als je je blindelings voor de waarheid verbergt

Levende lichten belemmeren de beweging van andere banen in je zicht

Die baan om je heen

En alle kleine zwakheden

Ik wil nooit gaan

Maar meteorieten bevelen mij

In fragmenten van mijn dwaze geest sturen ze me

Ze sturen mij