Hawks - Laura Stevenson

Can we go back to the minute we’d skirt through the rain?

Hanging, halting, suspended like hawks under planes

Can we say it’s unending and I’ll say the same?

Remind me when my mind, it starts to go

Everything was blurry but we were dry

Our hair blew in a hurry in the warring sky

But safe from everything we were

Can we go back to the minute we’d circle to land?

Ebbing graceful and careful like turns in the sand

When the thought of an ending was too much to stand

Remind me when my mind, it starts it go

Remind me when my mind, it starts it go

Remind me when my mind, it starts it go

Kunnen we teruggaan naar het moment dat we door de regen zouden vluchten?

Hangend, halthoudend, opgehangen als haviken onder vliegtuigen

Kunnen we zeggen dat het oneindig is en ik hetzelfde zal zeggen?

Herinner me wanneer mijn geest, het begint te gaan

Alles was wazig, maar we waren droog

Ons haar blies in een haast in de strijdende lucht

Maar veilig voor alles wat we waren

Kunnen we teruggaan naar het moment dat we omcirkelden om te landen?

Ebbing gracieus en voorzichtig als bochten in het zand

Toen de gedachte aan een einde te veel was om te verdragen

Herinner me wanneer mijn geest, het begint te gaan

Herinner me wanneer mijn geest, het begint te gaan

Herinner me wanneer mijn geest, het begint te gaan