Happier, Etc. - Laura Stevenson

My foamy mouth

Is only half-open when you’re, you’re not around

I speak from corners that border

On the vague to save myself

On the way to save, to save myself

My big blue house

A sinking pit and I am sinking into it

And your machete it’ll swing and hit so I will keep sinking my form in your

memory foam

You’re throwing off the course

I’m my best when you’re not around

Happiest when you’re not around

I’m my best when you’re not around

I’m happiest yeah when I’m out

You make me numb, etc

You make me start and stop

I’m my best when you’re not around

Happiest when you’re not around

I’m my best when you’re not around

I’m happiest when you can’t see so you can slip out of the comfortable

You make me numb, etc

You make me

Mijn schuimende mond

Is alleen halfopen als je er bent, je bent niet in de buurt

Ik spreek vanuit hoeken die grenzen

Op het vage om mezelf te redden

Op weg om te redden, om mezelf te redden

Mijn grote blauwe huis

Een zinkende put en ik zink erin weg

En je machete zal zwaaien en slaan, dus ik zal mijn vorm in je blijven laten zinken

traagschuim

Je gooit de cursus weg

Ik ben mijn beste als jij er niet bent

Het gelukkigst als je er niet bent

Ik ben mijn beste als jij er niet bent

Ik ben het gelukkigst ja als ik weg ben

Je maakt me verdoofd, enz.

Je laat me starten en stoppen

Ik ben mijn beste als jij er niet bent

Het gelukkigst als je er niet bent

Ik ben mijn beste als jij er niet bent

Ik ben het gelukkigst als je niet kunt zien, zodat je uit het comfortabele kunt glippen

Je maakt me verdoofd, enz.

Jij maakt me