Sonámbulos - La Habitacion Roja

Somos algo más que carne y hueso

O al menos eso es lo que me gusta pensar

Y sentirme bien por dentro

Para poder expresarme por fuera

No es nada fácil, pero lo intento

Me siento pequeño ante tanta inmensidad

Somos sonámbulos en un paraíso

Damos la espalda a lo que no entendemos

Esfuérzate, abre tu puerta

Puedes decirme lo que piensas, lo que piensas

No es nada fácil, pero lo intento

Me siento pequeño ante tanta inmensidad

El azul del cielo inunda mi alma

Nostalgia de un tiempo que ya nunca volverá

Lo siento, no importa, me duele en el alma

Escapa conmigo, me perderé contigo

Silencio a oscuras, aún tengo tantas dudas

¿hay alguien?, responde, mi corazón se rompe

Tiene que haber algo más

No es nada fácil, pero lo intento

Me siento pequeño ante tanta inmensidad

El azul del cielo inunda mi alma

Nostalgia de un tiempo que ya nunca volverá

We zijn meer dan vlees en botten

Of dat is tenminste wat ik graag denk

En voel je goed van binnen

Om mezelf te kunnen uiten

Het is niet makkelijk, maar ik probeer het

Ik voel me klein voor zoveel onmetelijkheid

Wij zijn slaapwandelaars in een paradijs

We keren onze rug toe naar wat we niet begrijpen

Streef, open je deur

Je kunt me vertellen wat je denkt, wat je denkt

Het is niet makkelijk, maar ik probeer het

Ik voel me klein voor zoveel onmetelijkheid

Het blauw van de lucht overspoelt mijn ziel

Nostalgie naar een tijd die nooit meer terugkomt

Het spijt me, het maakt niet uit, het doet pijn aan mijn ziel

Ren weg met mij, ik zal verdwalen met jou

Stilte in het donker, ik heb nog zoveel twijfels

Is er iemand?, antwoordt hij, mijn hart breekt

er moet iets anders zijn

Het is niet makkelijk, maar ik probeer het

Ik voel me klein voor zoveel onmetelijkheid

Het blauw van de lucht overspoelt mijn ziel

Nostalgie naar een tijd die nooit meer terugkomt