Siberia - La Habitacion Roja

Luces de neón

y un invierno que nunca podré olvidar

Se escucha una voz

entre el ruido rosa y la confusión

Fueron días de cristal

nadie los podrá tocar

Me los guardo para mí

y nadie más

No hay más condición

que la humana

que la que nos separó

Y al despertar

la resaca trajo dudas y algo más

Fueron días de cristal

nadie los podrá tocar

Me los guardo para mí

y nadie más

Porque todavía hoy

hay secuelas y dolor

Cuesta tanto superar la radiación

Fuiste lo mejor

de todo lo malo que nos sucedió

Pero lo peor

fue en los que nos convertimos y el rencor

Fueron días de cristal

nadie los podrá tocar

Me los guardo para mí

y nadie más

Porque todavía hoy

hay secuelas y dolor

Cuesta tanto superar la radiación

Tuvimos que abandonar

y dejarlo todo atrás

Alejarnos de la zona de exclusión

Fueron días de cristal

nadie los podrá tocar

Cuesta tanto superar la adicción…

Neon lichten

en een winter die ik nooit kan vergeten

er wordt een stem gehoord

tussen roze ruis en verwarring

Het waren kristallen dagen

niemand kan ze aanraken

Ik hou ze voor mezelf

en iemand anders

geen conditie meer

dan de mens

dat degene die ons scheidde

en als je wakker wordt

de kater bracht twijfels en iets anders

Het waren kristallen dagen

niemand kan ze aanraken

Ik hou ze voor mezelf

en iemand anders

want vandaag nog steeds

er zijn vervolgen en pijn

Het is zo moeilijk om voorbij de straling te komen

Je was de beste

van alle slechte dingen die ons zijn overkomen

Maar het ergste

Het was wat we werden en de wrok

Het waren kristallen dagen

niemand kan ze aanraken

Ik hou ze voor mezelf

en iemand anders

want vandaag nog steeds

er zijn vervolgen en pijn

Het is zo moeilijk om voorbij de straling te komen

we moesten vertrekken

en laat het allemaal achter

Ga weg uit de uitsluitingszone

Het waren kristallen dagen

niemand kan ze aanraken

Het is zo moeilijk om van een verslaving af te komen...