Norge - La Habitacion Roja

Hoy cada paisaje me recuerda una canción

De las que escuchábamos abrazados;

Hoy cada latido se convierte en obsesión

Que me hace pequeño al escuchar tu respiración

Qué nos va a pasar

No hay futuro sin presente

Te vi al despertar

Te alejabas

Te alejabas…

Hoy cada palabra se resiste a ser una más

Miles de significados abrazados;

Hoy cada sonrisa será una revolución

Y al caer el sol no habrá damnificados

Qué nos va a pasar

No hay futuro si te marchas

Te vi al despertar

Te alejabas

Te alejabas…

Sopla el viento sin parar y los bosques

Nos invitan a ocultar los relojes

Pasa el tiempo sin saber dónde duermes

Un tesoro al dibujar entrará por la ventana

Vandaag herinnert elk landschap me aan een lied

Waarvan we omarmd luisterden;

Vandaag wordt elke hartslag een obsessie

Dat maakt me klein als ik naar je ademhaling luister

wat gaat er met ons gebeuren?

Er is geen toekomst zonder heden

Ik zag je toen ik wakker werd

jij liep weg

je liep weg...

Vandaag weerstaat elk woord er nog een te zijn

Duizenden betekenissen omarmd;

Vandaag zal elke glimlach een revolutie zijn

En als de zon ondergaat, zijn er geen slachtoffers

wat gaat er met ons gebeuren?

Er is geen toekomst als je weggaat

Ik zag je toen ik wakker werd

jij liep weg

je liep weg...

De wind waait non-stop en de bossen

Ze nodigen ons uit om de klokken te verbergen

Breng de tijd door zonder te weten waar je slaapt

Een schat bij het tekenen zal door het raam binnenkomen