Ayer - La Habitacion Roja

Ayer, estabas tan ausente

y no supe entender

que el silencio no para de hablar

ayer, no pude abrazarte

decirte las palabras adecuadas

no quiero seguir haciéndote sentir así

estaba perdido

en un mar de dudas

y tan superado por todos los lados quería morirme, quería escaparme,

querría quererte como tú te mereces

tan adentro, llevarte tan adentro como tu me has llevado, lo siento, lo siento

Ayer, vi el miedo en tus ojos y tuve que rendirme

no pude decir lo que sé que he de decir

ayer, volví a ser un cobarde

no existen las palabras adecuadas

y en el último momento tuve que echarme atrás

estaba perdido en un mar de dudas y tan superado por todos los lados quería

morirme, quería escaparme, querría quererte como tú te mereces

tan adentro, llevarte tan adentro como tu me has llevado, lo siento,

lo siento tan adentro que no pueda olvidarse nadie puede entenderlo pero se que me alejo de ti, de ti Ayer, pensé que no es posible hacerle esto a la única persona, la única persona

que siempre, que siempre, que siempre, siempre ha creído en mí

tan adentro, me lleva tan adentro como yo nunca pude,

lo siento, lo siento tan adentro que no pueda olvidarse nadie puede entenderlo

pero sé que me alejo de ti lo siento, lo siento, lo siento…

(Gracias a Joky7 por esta letra)

Gisteren was je zo afwezig

en ik wist niet hoe ik het moest begrijpen

dat de stilte niet stopt met praten

gisteren kon ik je niet knuffelen

vertel je de juiste woorden

Ik wil je niet zo blijven laten voelen

ik was verdwaald

in een zee van twijfels

en zo aan alle kanten overwonnen, ik wilde sterven, ik wilde ontsnappen,

Ik wil van je houden zoals je verdient

zo diep, neem je zo diep als je mij hebt genomen, het spijt me, het spijt me

Gisteren zag ik de angst in je ogen en ik moest opgeven

Ik kon niet zeggen wat ik weet dat ik moet zeggen

gisteren was ik weer een lafaard

er zijn niet de juiste woorden

en op het laatste moment moest ik me terugtrekken

Ik was verdwaald in een zee van twijfels en zo overweldigd aan alle kanten die ik wilde

om te sterven, ik wilde ontsnappen, ik zou van je willen houden zoals je verdient

zo diep, neem je zo diep als je mij hebt genomen, het spijt me,

Ik voel het zo diep van binnen dat het niet vergeten kan worden, niemand kan het begrijpen, maar ik weet dat ik van je weg ga, van je. Gisteren dacht ik dat het niet mogelijk is om dit de enige persoon aan te doen, de enige persoon.

dat altijd, dat altijd, dat altijd, heeft altijd in mij geloofd

Zo diep, het neemt me zo diep als ik ooit zou kunnen

Het spijt me, ik voel het zo diep van binnen dat het niet vergeten kan worden dat niemand het kan begrijpen

maar ik weet dat ik niet bij je ben. Het spijt me, het spijt me, het spijt me...

(Met dank aan Joky7 voor deze teksten)