Líneas en el Cielo - La Habitacion Roja

Dame el color de esta mañana al sol

No puede haber otro lugar mejor

Siéntelo bien, no habrá otro día igual

No habrá otra vez, no se repetirá

¿Adónde irán los aviones que sobrevuelan la ciudad?

¿Adónde irán?

Dame el poder de emocionarte hoy

El elixir, la eterna juventud

¿Cuándo pasó?

¿Cuándo empezó a morir esta pasión, las ganas de vivir?

¿Adónde irán los aviones que sobrevuelan la ciudad?

Dejando líneas en el cielo

Todas me llevan hacía ti

Pero llegar, aún no he llegado hasta ti

Nubes como corazones que imaginaba en tu honor

Se han convertido en tormentas que me hablan de los dos

Los besos envenenados, a sangre y fuego grabados

Estoy tan muerto por dentro y tú ya no puedes negar

Que todos esos aviones se han estrellado para mí

Y sus estelas en el cielo se irán borrando hasta el fin

Se perderán, y ya no te podré encontrar

Geef me de kleur van deze ochtend in de zon

er kan geen betere plek zijn

Voel je goed, er zal geen dag meer zijn

Er zal geen andere tijd zijn, het zal niet worden herhaald

Waar gaan de vliegtuigen heen die over de stad vliegen?

Waar zullen ze heen gaan?

Geef me de kracht om je vandaag te prikkelen

Het elixer, eeuwige jeugd

Wanneer ik passeer?

Wanneer begon deze passie te sterven, de wil om te leven?

Waar gaan de vliegtuigen heen die over de stad vliegen?

Lijnen in de lucht achterlatend

Ze leiden me allemaal naar jou

Maar om aan te komen, heb ik je nog niet bereikt

Wolken als harten die ik me voorstelde ter ere van jou

Het zijn stormen geworden die me over de twee vertellen

Vergiftigde kussen, gegraveerd met bloed en vuur

Ik ben zo dood van binnen en je kunt niet langer ontkennen

Dat al die vliegtuigen voor mij zijn neergestort

En hun sporen in de lucht zullen tot het einde worden gewist

Ze zullen verloren gaan en ik zal je niet meer kunnen vinden