La Edad de Oro - La Habitacion Roja

Los chicos ya no se encuentran bien,

mira lo que le han hecho a La Chica de ayer,

Maradona no volverá a jugar.

Ya no hay Movida mi Tierno Galván,

ya nadie se acuerda de los Clash

y Dylan con Dios de su parte está.

Nadie sueña ya al son de las máquinas,

nadie baila en la oscuridad,

y los locos cantan bajo la lluvia su soledad.

La gran fusión, el progreso total,

bajan las acciones de mi ciudad,

mi vida es la de los demás.

Todo es igual, te odio un poco más,

muchos más minutos, más publicidad,

el rock ha muerto y casi Superman.

Nadie sueña ya al son de las máquinas,

nadie baila en la oscuridad,

y los locos cantan bajo la lluvia su soledad.

Nadie baila ya al son de las máquinas,

nadie sueña en la oscuridad,

y los locos cantan bajo la lluvia su soledad.

Quiero verte con los ojos cerrados,

escucharte cuando pienses en mí,

que me hables lo que a otros hiciste

antes que a mí …

antes que a mí …

antes que a mí …

antes que a mí …

Het gaat niet meer goed met de jongens,

kijk wat ze gisteren met The Girl hebben gedaan,

Maradona zal niet meer spelen.

Er is geen Movida my Tender Galván meer,

niemand herinnert zich de Clash meer

en Dylan met God aan zijn zijde is.

Niemand droomt meer bij het geluid van machines,

niemand danst in het donker,

en de gekken zingen hun eenzaamheid onder de regen.

De grote fusie, de totale vooruitgang,

voorraden in mijn stad,

mijn leven is dat van anderen.

Alles is hetzelfde, ik haat je een beetje meer,

veel meer minuten, meer publiciteit,

rock is dood en bijna superman.

Niemand droomt meer bij het geluid van machines,

niemand danst in het donker,

en de gekken zingen hun eenzaamheid onder de regen.

Niemand danst meer op het geluid van de machines,

niemand droomt in het donker,

en de gekken zingen hun eenzaamheid onder de regen.

Ik wil je zien met mijn ogen dicht

luister naar je als je aan me denkt,

dat je me vertelt wat je anderen hebt aangedaan

voor mij...

voor mij...

voor mij...

voor mij...