Estrella Herida de Muerte - La Habitacion Roja

Somos una anécdota en un mundo que gira sin parar

Una piedra minúscula en el universo infinito

Una gota de agua en un inmenso océano azul

¿Cómo puede importarnos lo que puedan decir de nosotros?

Yo, que te conocí en el esplendor de tus mejores años

Que fui el amanecer susurrante que soplaba tus velas

Al abrigo imponente de unos abrazos gigantes

¿Y me preguntas si me importa que ya no pueda ser como antes?

Me recorría la espina dorsal un cosquilleo incesante

La piel de gallina, cada mañana lamiéndonos las heridas

¿Sabes que el sol es una estrella herida de muerte?

¿Sabes que lo nuestro no va a durar para siempre?

No va a durar para siempre

Deja que me adentre en los bosques polares

Ojalá te encuentre al caerme rendido

Somos una nota a los pies de la página del olvido

Pero estamos juntos y ahora sonreímos

Y nos recorre la espina dorsal un cosquilleo incesante

La piel de gallina, cada mañana lamiéndonos las heridas

¿Sabes que el sol es una estrella herida de muerte?

¿Sabes que lo nuestro no va a durar para siempre?

No va a durar para siempre

¿Sabes que el sol es una estrella herida de muerte?

¿Sabes que lo nuestro no va a durar para siempre?

No va a durar para siempre

No va a durar para siempre

No va a durar para siempre

We zijn een anekdote in een wereld die non-stop draait

Een kleine steen in het oneindige universum

Een druppel water in een uitgestrekte blauwe oceaan

Hoe kan het ons schelen wat ze over ons zeggen?

Ik, die je ontmoette in de pracht van je beste jaren

Dat ik de fluisterende dageraad was die je kaarsen uitblies

In de imposante beschutting van gigantische knuffels

En je vraagt ​​me of het me kan schelen dat ik niet meer kan zijn zoals vroeger?

Een onophoudelijke tinteling liep over mijn rug

Kippenvel, elke ochtend onze wonden likken

Weet je dat de zon een ster is die dood is gewond?

Weet je dat die van ons niet eeuwig zullen duren?

Het zal niet eeuwig duren

Laat me de poolwouden in

Ik hoop dat ik je vind als ik in slaap val

We zijn een notitie aan de voet van de pagina van de vergetelheid

Maar we zijn samen en nu glimlachen we

En een onophoudelijke tinteling loopt langs onze ruggengraat

Kippenvel, elke ochtend onze wonden likken

Weet je dat de zon een ster is die dood is gewond?

Weet je dat die van ons niet eeuwig zullen duren?

Het zal niet eeuwig duren

Weet je dat de zon een ster is die dood is gewond?

Weet je dat die van ons niet eeuwig zullen duren?

Het zal niet eeuwig duren

Het zal niet eeuwig duren

Het zal niet eeuwig duren