Былое увлеченье - Клавдия Шульженко

Напрасно Вы мне не сказали,

Что наше чувство надо скрыть,

Что Вы другой уж обещали

Навеки верность сохранить.

И пишете, мне в утешенье,

Что вечно ведь нельзя любить,

Что это было увлеченье

И я должна о Вас забыть.

Быть может, правы Вы глубоко,

Разумно поступили Вы,

Но это было так жестоко,

Что, не простившись, Вы ушли.

Пройдут года, и мы забудем

Случайный, радостный порыв.

Мы никогда не скажем людям

Про нашу встречу и разрыв.

И с тайной болью сожаленья

За эти годы много раз

Ещё я вспомню то мгновенье,

Когда увидела я Вас.

Je had het me niet moeten vertellen

Dat ons gevoel verborgen moet blijven,

Wat heb je nog meer beloofd?

Voor altijd trouw om te bewaren.

En schrijf, om mij te troosten,

Waar je niet voor altijd van kunt houden

Wat was die verliefdheid?

En ik moet je vergeten.

Misschien heb je groot gelijk,

Je hebt verstandig gehandeld

Maar het was zo wreed

Dat je zonder afscheid te nemen, wegging.

Jaren gaan voorbij en we zullen het vergeten

Willekeurige, vrolijke impuls.

We zullen het nooit aan mensen vertellen

Over onze ontmoeting en pauze.

En met de geheime pijn van spijt

Door de jaren heen vele malen

Ik herinner me dat moment nog

Toen ik je zag.